5:0 Յաղագս Ներսիսի Հայոց կաթողիկոսին, թէ զիարդ յԱրշակայ արքայէ առաքեցաւ առ Վաղէս կայսրն հանդերձ նախարարօքն. թէ վասն որդոյն կայսերն զի՛նչ խօսեցաւ շատ բանս հաւատոյ, եւ կամ զիա՛րդ կապեցաւ եւ աքսորեցաւ, եւ զայլ նախարարսն արձակեաց հանդերձ պատարագօք:

 5:0 Concerning Nerses, katoghikos of Armenia, how he was sent by king Arshak with lords to Valens, emperor of the Byzantines; how he was exiled; but how other lords were returned to the country of Armenia with gifts:

5:1 Ապա վասն խաղաղութեան ուխտին միաբանութեան դաշինն, որ էր աշխարհին Հայոց ընդ կայսերն Յունաց, դէպ եղեւ առաքել անդր կազմութեամբ մեծաւ արքային Հայոց. զի ինքնին մեծ կաթողիկոսն Հայոց Ներսէս, եւ ի մեծամեծացն Հայոց սատրապս տասն ընդ նմա առնել, զի երթիցէ, ի մէջ կայսերն եւ ի մէջ իւրեանց զուխտն հաւանութեան եւ խաղաղութեան նորոգեսցեն:

 5:1 It became necessary to send to the Byzantine empire a delegation regarding the treaty of peace and unity between the land of Armenia and the emperor of Byzantium, organized greatly by the king of Armenia. The great katoghikos of Armenia, Nerses, and ten satraps of the grandees of Armenia went with him to renew the oath of agreement and peace between the emperor and themselves:

5:2 Ապա չոգան գնացին հասին ի կայսերական պաղատն թագաւորացն Յունաց:

 5:2 They went and reached the imperial palace of the emperor of Byzantium:

5:3 Զայնու ժամանակաւ թագաւորն մեծ Յունաց Վաղէս ի խոտորութեան հերետիկոսութեան աղանդութեանն արիանոսաց էր ի հաւատս:

 5:3 In that period, the great emperor of Byzantium, Vaghes, was in the error of the Arian heresy:

5:4 Արդ իբրեւ ետես զնոսա թագաւորն, զառաջինն մեծապայծառ փառօք մեծաւ շքով մեծարեաց զնոսա:

 5:4 At first, when the king saw them, he elaborately exalted them with very splendid glory:

5:5 Ապա դէպ եղեւ` զի որդի միամօր կայսերն, այն իսկ գտանէր նորա զաւակ, անգեալ դնէր յախտս սաստիկ հիւանդութեան. ապա թագաւորն վասն աղօթս առնելոյ ի վերայ մանկանն ստիպէր զսուրբ կաթողիկոսն Հայոց զՆերսէս:

 5:5 Now it happened that the emperor had an only child who had become severely ill, and the emperor pressured Armenia’s blessed katoghikos Nerses to pray over the child:

5:6 Իսկ նա ի մէջ մատուցեալ, խօսել սկսաւ եւ ասէ:

 5:6 Nerses came forth and note:

5:7 Եթէ հաւատասցես` եթէ տէր Յիսուս Քրիստոս որդի եւ ծնունդ Աստուծոյ միածին, ինքն յինքնութենէ եւ իսկ յիսկութենէ, յորովայնէ Հօր ծնունդ եւ ոչ արարած, ծագումն Հօր, լոյս փառաց էականին, եւ նկարագիր էութեան նորա. զի այն ծնունդ է եւ որդի ի բնութենէ նորա. զի որպէս Հայրն` նոյնպէս եւ Որդի ի բնութենէ յառաջ քան զամենայն յաւիտեանս ի Հօրէ ծնեալ, յառաջ քան զլինելն արարածոց` ծնունդ, գործակից արարչակից յամենայնի առ Հօր ի սկզբանէ. զի ամենայն ի Հօրէ նովաւ եղեւ յերկինս եւ յերկրի. զի միշտ ընդ Հօր ի սկզբանէ յառնելն զամենայն արարածս, եւ ի բնէ եւ ի սկզբանէ ընդ նմա ունէր զհամեմատ կերպարանս զիւրոյ ծնողական տպոցն նմանութեանն` հանգոյն զուգակցութեանն. որ ի սկզբանէ աշխարհի կրէ զամենայն բանիւ զօրութեան, եւ իւրով բնական իշխանութեամբն վարէ ուղղէ եւ առաջնորդէ ամենայն արարածոց. որ ի սկզբանէն արար եւ հաստատեաց զհիմունս երկրի, եւ ձգեաց զերկինս որպէս զխորան. որոյ ձեռքն արարին եւ հաստատեցին զամենայն երեսս երկնից. որ արար զմարդն իսկ ի հողոյ, եւ կարգեաց զբանաւորս զխօսունս իմաստունս անձնակամս:

 5:7 If you believe that the Lord Jesus Christ is the only Son of God and His birth, from His nature and essence, birth from the Father, and not a creation, descended from the Father, the Light of the glory of Being, the image of His being, that He is from His nature, birth and Son, for both the Father and the Son from Born from the Father before all times, before the existence of all creatures, from the very beginning He was a collaborator and co-creator with the Father in everything, that everything in heaven and on earth received being from the Father through Him, that He was with the Father from the very beginning when creating all creatures, from nature, from the very beginning, He was with Him and bears the type and image of His Parent; that from the beginning of the world, by the power of His Word and his natural power, governs, directs, guides all creatures; Who first created and laid the foundation of the world, and spread the sky in the form of a vault (over it), Whose hands created and established all the heavenly spaces, Who also created man from the earth as a reasonable, talking, wise (being) and with free will:

5:8 Եւ իբրեւ անձնիշխան կամօք ապականեցան մարդիկ, ոչ ծանեան զարարիչն եւ ոչ զպատուիրանս նորա, Որդի ի բնէ ի սկզբանէ նստէր ընդ աջմէ Հօր, եւ աթոռակից ծնողին իւրոյ էր. իսկ իբրեւ ետես եթէ արհամարհեալ կայր հայր ի մարդկանէ, խաղաց եկն էջ յաջմէ աթոռոյ անտի. ամփոփեցաւ փոքրացաւ, եւ ի կուսէն մարմնացաւ մարդացաւ, եւ զանձն ունայնացոյց. եւ մարդ եղեալ, կամօք կրեալ զվիշտսն, մեռաւ եւ յարեաւ եւ կեցոյց զամենեսեան առ հասարակ. եւ վերացաւ եւ նստաւ յաթոռ իւրոյ բնութեանն, ընդ աջմէ Հօր` իւրոյ ծնողին:

 5:8 And when people, by their free will, defiled themselves, did not recognize the Creator and His commandments, then the Son, Who from time immemorial sat on the right side of the Father and was His Parent’s companion, when he saw that the Father was neglected by people, got up from the right throne, shrank, curled up, received from the Virgin an incarnation, a human image, Himself he humbled himself, became a man, suffered by his own will, died and rose again, and gave life to everyone in general, ascended and sat on his natural throne on the right side of his Father, His Parent:

5:9 Արդ եթէ զայս այսպէս հաւատասցես` եթէ Քրիստոս որդի եւ ծնունդ է Աստուծոյ, գրովք եւ բազմօք եւ անթիւ վկայութեամբ կարեմք հաճել զքեզ, եւ լուանալ զքեզ ի սուտ եւ ի պիղծ մկրտութենէ հերետիկոսութեանն հաւատոց:

 5:9 And so, if you believe that Christ is the Son and the birth of God, as we can convince you with countless testimonies, then we can wash and cleanse you from the false and defiling baptism of the pagan faith:

5:10 Եւ ընկաւ դու զմկրտութիւն սրբութեանն հաւատոցն ի շնորհս յանուն Հօրն արարչին, եւ ի խոստովանութիւն ծննդեան Որդւոյն ի Հօրէ, որ է յառաջ քան զյաւիտեանս եւ զժամանակս, որ է ըստ բնութեանն գոյացութեան իւրոյ. եւ ի մարմնանան էջ ի կոյսն սուրբ, որ եղեւ ի վաղջան ժամանակաց, որ եղեւ վասն մերոյ փրկութեան եւ կենդանութեան. ի մահն եւ թաղումն նորուն Որդւոյն Յիսուսի Քրիստոսի, եւ ի խաղաղութիւն եւ ի միաբանութիւն եւ ի պարգեւս նորուն Հոգւոյն սրբոյ:

 5:10 Accept you the baptism of holy faith in the name of the Creator of God and confess the birth of a Son from the Father from time immemorial, according to its natural origin, and the taking of flesh from the Holy Virgin in the last times, which took place for our salvation and life, (confess) the death and burial of the same Son — Jesus Christ — and peace and harmony and the grace of the Holy Spirit:

5:11 Մկրտեաց դու ի սոյն յայս խորհուրդս սքանչելի կենաց թողութեան եւ նորոգութեան. եւ զմանուկն քո այսմ սրբութեանն երանութեան լուսոյ թողութեան մկրտութեանն արժանի արասցուք. եւ խնդրեսցուք ի Քրիստոսէ տեառնէ մերմէ, զի թողցէ զմեղս անհաւատութեան հերձուածողութեանն եւ ողորմի. վասն որոյ ցաւք եւ տանջանք եղեն ի սկզբանէ եւ լինին:

 5:11 Accept baptism in the name of these wonderful sacraments of absolution and renewal of life, then we will also honor your son with this holy baptism, which gives hope for bliss and cleanses from sins, and we will ask our Lord Jesus Christ to forgive the sins of heretical unbelief and have mercy, for from time immemorial there have been and there are diseases:

5:12 Այդմ ես լինիմ երաշխաւոր վասն տեառն ողորմածի` զի զմանուկն ողջ անարատ առաջի քո կալայց, եթէ դու յուղղափառ հաւատս եկեսցես, եւ իբրեւ զայլ որթոդոքս խոստովանեսցիս ընդ մեզ:

 5:12 And I guarantee on behalf of the merciful God that I will put your son before you sound and unharmed if you come to Orthodoxy and confess with us together as an Orthodox:

5:13 Ապա թէ ոչ խոստովանեսցիս ի Քրիստոս միածին Որդին Աստուծոյ, զոր նախ յառաջ քան զամենայն` Հայր ի բնութենէ իւրմէ բաւական իւրոյ բնութեան հայրութեանն ծնաւ ծնունդ կատարեալ միածին, նոյն նման զուգակից, եւ աթոռակից եւ արարչակից. որ վասն սիրոյն նորա սիրեաց զմեզ, առ սէր մեր առաքեցաւ ի Հօրէ կոյսն սուրբ Մարիամ, եւ երեւեցաւ մարդ ի կնոջէ այն` որ նման էր բնութեան իւրոյ ծնողին, եւ ի բնութենէ ունէր զբնութիւն Հօրն կերպարանաց հօրն իւրոյ, մարմնովն վասն մեր եղեւ իւրովք կամօք ի կերպարանս ծառայի:

 5:13 And if you do not become the Only Begotten Son of God, Christ, whom the father first of all begat from his mighty paternal essence, as a perfect only Begotten, similar pairing, namesake and creator; he loved us for his love. For his love for us, he was sent from the father to the Most Holy Mariam and appeared from this woman as a man. He was by nature similar to his parent and by nature had the very form of his father and by his will, acted for us in the flesh in the form of a servant:

5:14 Եւ քանզի անկան մարդիկ ինքնակամ կամօք ի ծառայութիւն, արդ ինքն տէր եղեւ ի կերպարանս ծառայութեանն, զի ի ծառայութենէ ազատեսցէ զմեզ:

 5:14 And because people voluntarily entered the service, and therefore he became the master in the form of a servant to save us from service:

5:15 Զի ի սկզբանէն յորժամ առնէր Աստուած զարարածս, յետուստ արար զմարդն` յերեւոյթ եւ յաներեւոյթ իւրոյ զօրութեանցն ի մի եւ նոյն ժողովեալ. եւ այսպէս եւ զամենայն ի նոյն պնդեալ ձուլեաց զարարածս, զոր եւ ըստ նմանութեան պատկերի կերպարանաց իւրոց արար. եւ եդ զնա իշխան անձնիշխան իւրոց կամաց:

 5:15 When God first created creatures, then created Man with his incredible and visible abilities, and thus, having established everything in the same way, he united the beings (and man) whom he created in His image, and made him the master of his free will:

5:16 Վասն որոյ նախանձու սատանայի ապականեալք հնացան ի բանսարկութիւն խարդախութեան պատրանացն:

 5:16 However, Satan’s envy, deceptive intrigue has spoiled man:

5:17 Իսկ տէր եկն յայց ելեալ կորստականին, ծնաւ ի կուսէն ի մարդկան կերպարանս, զի արասցէ խաղաղութիւն յերկինս եւ յերկրի, եւ ածցէ զիւր Հայրն ծնօղ ի հաշտութիւն ընդ արարածս իւր` մարդակերպ պատկերաւն, զի յանդիման լիցին ամենայն մերժեալ արարածքն աներեւոյթն Աստուծոյ:

 5:17 And the Lord came to pity the lost one, and He was born of a Virgin in the form of a man, to establish peace in heaven and on earth and to reconcile his parent father with beings having his anthropomorphic image, so that all rejected beings appeared to the invisable God:

5:18 Ապա յիրաւի ուրեմն ի նորոգման արարածոց, զամենայն վերստին նորոգէ. զի եթէ իցէ ոք ի Քրիստոս նոր` արարած:

 5:18 Therefore, rightfully renewing beings, he renews everyone again, so that everyone who believes in Christ, he was a renewed being:

5:19 Զի այն որ հինն էր` էանց, արդ աւասիկ եղեւ նոր ամենայն. զի եկն էառ զմարդկան կերպարանս, եւ ինքեամբ դարձեալ զամենայն նորոգեալ հաստատեաց:

 5:19 What was Old has passed, and now everything has been renewed, for (Christ) has taken human form and renewed everything for himself again:

5:20 Ինքն եղեւ օրինակ մերոյ կենդանութեանս, անդրանիկ ամենայնի մեռելոցն` մեռանելովն. եւ նախ ի մեռելոցն յարութեամբն, զի յայտնի արասցէ ինքեամբ զամենայն. զի զմեզ առանց փոխման արասցէ հոգւով, եւ անմահ մարմնով. զի մի՛ միայն մարդիկ յանփոփոխումն հոգւոյն հայեսցուք, այլ յանմահութիւն մարմնոյն. զի եւ աներեւոյթքն դարձեալ եւ բանաւոր զօրութիւնքն ամենայն անփոփոխմանս այսմիկ ընդ մեզ ակն կալցին:

 5:20 He became an example of our life, dying, became the firstborn of all the dead and glorified everything with his first resurrection, so that He created us with an unchangeable spirit and an immortal body, so that we, people, not only lived in the immutability of the soul, but also in the immortality of the flesh, so that all unthinkable and rational forces hoped with us for this unchangeable:

5:21 Քանզի ամենայն արարածք ազատեսցին ի ծառայութենէ անտի ապականութեան` յազատութիւն փառաց Որդւոյն Աստուծոյ:

 5:21 For all creatures will be freed from abdomination for the freedom of the glory of the Son of God:

5:22 Զի առ այն, ասեն, որ ի մէնջ ի կուսէ անտի մարդ ծնաւ Աստուածն, որ մեք աստի առժամայն ի հաստատութենէն թօթափեալք, եւ հանդերձեալ ժամանակին ի լաւագոյնսն հասեալք ամենեքին, հայեցեալք սպասեալք ակն ունիմք ի սկզբանէն յարարիչն եւ յառաջնորդն նորոց արարածոց:

 5:22 For him, they say, from the Virgin that we had, God was born as a man, that we, freed from life, from the very beginning, hoping for the creator, the leader of new beings:

5:23 Քանզի ծնունդ եւ կերպարանք է նա աներեւութին Աստուծոյ, միածին ծնունդ Հօր, արարիչ ամենայն արարածոց. ուստի եւ զհանգամանսն թարգմանեալ, ածէ թափէ Առաքեալն միանգամայն եւ ասէ` թէ «Նովաւ հաստատեցան ամենայն որ ինչ յերկինս եւ որ ինչ յերկրի, եթէ երեւելիք եւ եթէ աներեւոյթք, եթէ աթոռք, եթէ տէրութիւնք, եթէ իշխանութիւնք, եթէ պետութիւնք, եթէ զօրութիւնք:

 5:23 He is the birth and appearance of an invisible God, the birth of the Only Begotten Father and creator of all beings. Hence, the apostle, reproducing the circumstances, at the same time says: “Everything that is in heaven and in the country, both visible and unimaginable, and states and powers, and forces, was confirmed by him:

5:24 Եւ խոնարհագոյն յայտնագոյն առնէր զասացեալսն. «Զի ինքն է անդրանիկ ի մեռելոց, զի եղիցի յամենայնի ինքն յառաջացեալ. զի նմա հաճեցաւ ամենայն լրութիւն աստուածութեանն բնակել, եւ կամ նովաւ կատարել զամենայն, զի արասցէ խաղաղութիւն արեամբ խաչիւն իւրով, նովաւ այն որ ինչ յերկինս, եւ որ ինչ յերկրի:

 5:24 And a little later he makes it more clear all that was said “He was the first to die, so that he arose in everything, because it was pleasant for him to live everywhere and do everything in him to establish peace with his cross and blood – everything that is in heaven and on earth is through him:

5:25 Զի չարչարանօք տեառն Քրիստոսի միածին Որդւոյն Աստուծոյ` ամենայն ի նոյն ժողովեցաւ որ յերկինս եւ որ յերկրի:

 5:25 For by the torments of the Lord Christ, the Only Begotten Son of God, everything in heaven and on earth came together:

5:26 Քանզի մեծութիւն Աստուծոյ արար զամենայն, եւ կացոյց զմարդն տէր ամենայնի. հրամայեաց եւ բազմացան:

 5:26 For the majesty of God created everything and made man the master of everything, and commanded, to multiply:

5:27 Ապա կացոյց իշխանս եւ կարգեաց առաջնորդս:

 5:27 Then he appointed princes and appointed leaders:

5:28 Իսկ յորժամ զպատուիրանազանցութիւնն գործեցին առ գամ մի, անկան յիշխանութենէ` զոր առեալ յառաջն ունէին:

 5:28 And when once they broke the commandment, they lost the power that they received:

5:29 Իսկ յերկրորդին` լոկ միայն վասն կարօտութեանն պիտոյից ետ իմիք իշխել, եւ իմիք չիշխել. զի գոնեայ ապա յետոյ յետուստ իշխելովն ծանիցուք զշնորհն, եւ չիշխելովն զամենատեառնն տէրութիւնն գիտասցուք:

 5:29 And only for the needs of the second time he allowed some to rule, and some not to rule, so that at least later they would recognize grace and, being without power, realize the power of the Almighty:

5:30 Իսկ ո՞վ իցէ, որ ոչ ցանգանայ մեծութեանն եւ կամ մարմնոյ առողջութեանն եւ կամ կամարարութեանն կարօտիցի, որ միայն միում միածնի Որդւոյն Աստուծոյ վայել է:

 5:30 And who does not strive for greatness, the health of the body and, or not to feel the need for complacency, befitting only the Only Begotten Son of God:

5:31 Իսկ մարդկանն, ոչ առ ամենեսին մեծութիւնն, եւ ոչ առ բնաւ աղքատութիւնն. եւ ոչ միշտ մեծք, եւ ոչ ի սպառ աղքատք, կամաւ մեծացեալք եւ կամաւ աղքատացեալք:

 5:31 And all people are not inherent in either the Kingdom or poverty itself:

5:32 Ոմանց ծնեալ, եւ ոչ սնուցեալ. ի չափ հասուցեալ, եւ անարգեալ թշնամանօք:

 5:32 Some are born, but do not eat, become adults with disrespect and under swearing:

5:33 Ո՞վ իցէ` որ սիրեաց զհիւանդութիւնն եւ ատեաց զառողջութիւնս. յամենայնի պակասեալք եւ ոչ կարօտեալք:

 5:33 Who loves illness and hates health, he lacks everything, but he does not miss:

5:34 Կէսք ի կռապաշտութեան եւ ի սպանութիւնս, ի պոռնկութեան եւ ի բազմազգի չարիս կաշկանդեալք զմածեալ կան. կէսք մոլորեալք եւ դանդաչունս մտօք, ընդ պատահարօք կապեն զամենայն, եթէ զբարի եւ եթէ զչար:

 5:34 Part in idolatry and murder, part in prostitution and various evils are bound, tied to themselves, some have lost their way, mocking, deceitfully fetter everything, both good and evil:

5:35 Իսկ յորս արեգակն արդարութեան զլուսաւորութիւն հաւատոցն ծագէ, եւ զմէգ տգիտութեանն խաւարին սեւութեամբն հալածէ, նոքա հանապազ յանդիմանեն զստութիւնս եւ զմոլորութիւնս:

 5:35 And on whom the righteous sun scatters the light of his faith and dispels the black fog of darkness and ignorance, they constantly despise lies and delusions:

5:36 Եւ նախ իբրեւ գործովք եւ օրինակ բարեաց յանձինս ցուցանելով, եւ ապա զայլս ուսուցանելով զնոյն. նախ ոչ երկմտելով ի հաւատոցն յԵրրորդութենէն զօրութեան արարչութեանն, եւ ապա զանձինս սրբութեամբ եւ զգաստութեամբ եւ պարկեշտութեամբ պահել յաշխարհէ:

 5:36 they do this first by their deeds and good example, and then teaching others the same, first without doubting the faith of the Trinity of the power of creation, then with holiness, vigilance and decency, preserving their worldly affairs:

5:37 Եւ կեալ ամենայն հանդարտութեամբ ըստ կամացն Քրիստոսի, մերոյ արարչին, Որդւոյն Աստուծոյ. եւ արհամարհել կոխել զամենայն անցաւորս, եւ վերամբարձ ի թեւս սուրբ Հոգւոյն թռչել անցանել ի վերայ ազբախումբ զօրութեանցս` որ աստէն առ մեւք պատաղիչքն. եւ այնչափ խորշել եւ մերժել եւ յանպիտոյիցս, մինչեւ զկերակուրս աւուրն ռոճկին արհամարհել, թող թէ զմիս կամ զգինի ճաշակել, որ զնախճամէջ պարսն յուղացուցեալ մեղկացուցանէ եւ զճարպն զերիկամամբքն պատեալ. ուստի բիւր եւ ազգի ազգի ելանեն անթիւ անօրէնութիւնքն:

 5:37 They live in complete peace according to the will of Christ, the Son of God of our creation, and in humility, trample everything passing through the crowds of groups that are in this world, that are the destroyers. They reject unnecessary things, even the meal of the day, they despise the means of subsistence, not to mention eating meat or wine that nourish the stomach and cover the kidneys with fat, from this, various iniquities arise:

5:38 Որ տայ այնպիսեացն, որ զայն սիրեն, ապա գնալն ըստ կամս անձանց իւրեանց:

 5:38 They are given to those who love and behave according to their will:

5:39 Այլ մեզ ընդ այսր լիցի վայելել ի շնորհս մարդասիրութեանն բարերարութեանն, յոր ամենայն ազգ եւ ազինք խոստովանին զտէր Յիսուս Քրիստոս ծնեալ ի Հօրէ, ծնեալ եւ ոչ արարեալ, իսկակից Հօր եւ բնակից ծնօղին իւրում. ծագումն, լոյս փառաց Հօր, կերպարանակից իւրոյ ծնօղին:

 5:39 Instead, we will enjoy the grace of humane mercy, which all nations and tribes believe in the Lord Jesus Christ, born of the father, born and not created, who is the essence and nature of his father:

5:40 Եւ որոց իցեն աչք մտաց, եւ չեն կուրացեալ ի հաւատոցն ճշմարտութենէն, նոցա նայելիս ցուցանէ, որոց ամենայն կողմանքն հայելիք են:

 5:40 Those who have the eyes of thought and who are not blinded by true faith show them what they are looking at, what is in all their sides:

5:41 Լի լուսով նորա է ամենայն երկինք եւ երկիր եւ ամենայն աշխարհք, եւ ամենեցուն լսելիս որոշի` որ ամենայնիւն լսելիք են. եւ ամենայն ծածկեալք սրտից եւ խորհրդոց մտանեն ի լսելիս նորա, եւ զննէ զամենայն շունչս մարմնոյ:

 5:41 The sky, the earth and the whole universe are filled with His light. For everyone, it determines what is heard in everything. All the secrets of hearts and thoughts penetrate into his ears, and he examines all the breath and soul of the body:

5:42 Եւ իւրովք կամօք երեւեցաւ մարմնով հասակաւ անձամբ կերպարանօք եւ պատկերաւ. գթութիւնքն իւր արարին. եւ ոյք սիրեն զնա, սէրն իւրեանց կերպարանէ զնա ի սիրտս իւրեանց, եւ երկիր պագանեն նմա հոգւովն ճշմարտութեամբ. սրբեալ զսիրտս իւրեանց եւ զմարմինս իւրեանց, առնեն տաճար սուրբ Հոգւոյն. եւ հաղորդք եւ հաւասարորդք եւ բաժանորդք առնին մեր երանութեանս, զոր ետն տէր եւ ասէ` եթէ «Երանի՜ որ հաւատայցեն ճշմարտութեանն». եթէ «Որ ետեսն զիս, ետես զՀայրն իմ». եւ եթէ «Երանի՜ որ ոչն տեսին զիս, եւ հաւատասցեն յիս. զի նոքա զՀայր տեսցեն:

 5:42 He voluntarily appeared in body, height, in the image and image. They created mercy. In the hearts of those who love him, this love personifies him. They worship him with the true spirit, purifying their hearts and bodies, building a temple for the Holy Spirit, and are equally involved in our bliss in Daon, which the Lord gave and note: “Blessed are those who believe in the truth,” or “he who has seen me and My Father,” or “blessed are those those who have not seen me, but believe in me because they see the father:

5:43 Եւ միտք` որ յաստուածտեսութենէն հաւատոցն անմասն եղեալ են, ի կերպարանացն թափուր եւ ունայն իբրեւ ախերակք:

 5:43 And thoughts that do not know the Divine faith are devoid of appearance, empty as ruins:

5:44 Իսկ որք լուսաւորեալք են տեսանելեաց են աներեւոյթ սրտին աչօք, որպէս ասէ մարգարէն:

 5:44 And those who are illuminated by the unimaginable eyes of the heart, as the prophet says:

5:45 Ի քեզ ասաց սիրտ իմ, եւ խնդրեցին երեսք իմ զերեսս քո». դարձեալ ասէ. «Եդի զտէր առաջի իմ յամենայն ժամ, զի էր ընդ աջմէ իմմէ, զի մի՛ սասանեցայց». եւ դարձեալ ասէ. «Ուրախ եղէց յուրախութիւն երեսաց քոց:

 5:45 My heart told You, and my face was looking for your face,” he says again: “I put the Lord before me every time, he was on my right side, so that I would not hesitate,” and again says, “With the joy of Your face I will be glad:

5:46 Ոյք այժմ ի ծածուկ լուսաւորութենէն խորհրդովքն տեսանէին զնա ըստ նորա կամացն, ապա ի վաղճանի դէմ յանդիման երեւեսցի. որպէս երանելի առաքեալն Պօղոս ասէ`եթէ այժմ ընդ հայելի օրինակաւ տեսանեմք, իսկ յապա առ յապա յորժամ գայցէ` բերիցէ ինքն տալ մեզ զիւրոց փառացն զանմահութիւնն եւ զանեղծութիւն. եւ յորժամ առանց նմանութեանցն եւ առակացն գայցէ երեւեալ Որդի Հօր եւ սուրբ Հոգւովն, յորժամ հրամայեսցէն ամենեցուն` եկեալ անմահութեամբքն` որք զԱստուածն տեսանիցեն առաւել առ բազմացն արժանեացն ակնկալութեամբ, կամի երեւեցուցանել զփառաւոր զգալուստն իւր, որպէս վասն երկայնմտութեանն համբերողացն եւ յուսալից սպասելոցն գայցէ երեւեալ Քրիստոս ծնունդ Աստուծոյ Հօր:

 5:46 When we die, we will see him, as the blessed Apostle Paul says, that now we see him in a prominent example, in the future, when he comes, he will bring us immortality and the purity of his glory. When the son of the father comes and appears, not according to patterns and words, by the Holy Spirit, he will order those who have many merits and have a desire to show their glorious coming to see God with immortality, like those who endure for a long time, hoping for those who wait, will come and see the birth of God the Father:

5:47 Որ ամենայն արդարոցն գայ պարգեւատուն վասն վկայելոյն ի հաւատոց անտի:

 5:47 The righteous believers shall be reworded:

5:48 Որոց չեւ ընկալեալ զաւետիսն, Աստուծոյ վասն մեր լաւագոյն խորհեալ` զի մի՛ առանց մեր կատարեսցին:

 5:48 Those who have not yet accepted the faith, God graciously thought that they would not die without being with us:

5:49 Զի եթէ քննեսցէ ոք զգիրս սուրբս, յամենայն աստուածաշունչ մատեանսն զսոյն եւ զաստուածեղէն յաճախութիւն հոգեւոր պատգամացն գտանէ ոք. վասն զի կան պահին արդարոցն եւ հաւատացելոցն լուսաւորք եւ թագքն արքայութեանն յաւիտենից ժամանակին, եւ թերահաւատիցն ժխտողացն եւ անհնազանդիցն ժպրհութեան պատիժք, ճարակ լինել նոցա անշէջ հրոյն յաւիտենից դատաստանին յանուն տեառն, յանսպառ յանսահման առանց թուոյ եւ առանց չափոյ ժամանակն տանջանաց գեհենին, խաւարին դատաստանին` որ գալոցն է:

 5:49 If someone studies the scriptures throughout the Bible, he will find many such covenants for the righteous and believers, eternally preserved in the rays and royal crowns, and for skeptics, those who are thirsty, disobedient-cruel punishments, they will be evidence of eternal fiery judgment in the name of the Lord, infinite, infinite, of an immeasurable, immeasurable time (they will be subjected to) the torments of Gehenna, the gloomy judgment that will come:

5:50 Այլ վասն որդւոյն քո, եթէ դու ի ճշմարիտ հաւատս ուղղութեան եկեսցես, խնդրեսցուք ի տեառնէ եւ դիցուք զձեռս մեր ի վերայ նորա, եւ ասասցուք` թէ ըստ հաւատոցն ձերոց բժշկէ զնա Քրիստոս ծնունդ Աստուծոյ, եւ բարեմիտ ողջանդամ յարիցէ նա առաջի քո. հանդերձ արքայութեանն նորոգութեանն` անմահութեանն յաւէրժ բարեաց եւս արժանի արասցէ զձեզ:

 5:50 As for your son, if you convert to the true faith, we will ask the Lord for your son, put our hand on him and say: according to your faith, Christ, who was born of God, heals him, and he (your son) will rise up healthy and unharmed and stand before you, and (Christ) will honor you with many other benefits and will bring you to the kingdom of eternal renewed life:

5:51 Ապա եթէ ոչ հաւատասցես, զիա՞րդ արդեւք լինիցի թողութիւն եւ բժշկութիւն. եւ կամ մեք զիա՞րդ արդեւք իշխիցեմք յանդիմանել կամ համարձակել եւ խնդրել, եւ կամ առնել աղօթս վասն այնոցիկ` որք բնաւ իսկ ոչ ճանաչէին զտէր. զի բարկութիւնք տեառն վախճանէ զայնոսիկ` որք ոչ ուղղութեամբ զտէր խոստովանին. եւ կամ որպէս մարթիցէք խնդրել զնա, որք ոչ հաւատայք գիտութեան պատուիրանացն նորա, եւ ոչ ի միտ առնուլ զօրէնս նորա:

 5:51 But if you do not believe, then what kind of absolution and healing can there be, or how dare we stand before him, ask and pray for those who do not recognize the Lord at all; for the wrath of God will strike down those who wrongly confess the Lord. You also cannot ask, because you do not believe and do not want to know his commandments, do not understand his laws:

5:52 Զի օրէնք տեառն ամբիծ են, դարձուցանեն զոգիս. վկայութիւն տեառն հաւատարիմ է, իմաստուն առնէ զտղայս:

 5:52 For the law of the Lord is perfect, strengthens the soul; the revelation of the Lord is true, makes the simple wise:

5:53 Արդարութիւն տեառն ուրախ առնէ զսիրտս. պատուիրանք տեառն լոյս են, եւ լոյս տան աչաց. երկիւղ տեառն սուրբ է, եւ մնայ յաւիտեանս:

 5:53 The commands of the Lord are righteous, cheer the heart; the commandment of the Lord is bright, enlightens the eyes. The fear of the Lord is pure, abides forever:

5:54 Դատաստանք տեառն ճշմարիտ են, եւ արդար է ի նոյն. ցանկալի է նա քան զոսկի, եւ քան զականս պատուականս բազումս. եւ քաղցր է նա քան զմեղու խորիսխ:

 5:54 The judgments of the Lord are true, all are righteous; they are more desirable than gold and even many precious stones, sweeter than honey and drops of honeycomb:

5:55 Իսկ որոց զանձինս իւրեանց յապականութիւն տուեալ, եւ նիւթ հրոյ պահէ զնոսա:

 5:55 And those who give themselves to filth, they (the Lord) keeps them as a substance for fire:

5:56 Որ են բանք եւ ոչ են խօսք, որոց ոչ լսին ձայնք նոցա. այլ նոցա ընդ ամենայն երկրի ել բարբառն, եւ մինչեւ ի ծագս տիեզերաց են խօսք նոցա:

 5:56 There is no language and no dialect where their voice is not heard. Their sound goes all over the earth and their words go to the limits of the universe:

5:57 Իսկ որք ոչն լսենն` եւ որք լսենն, պահէ նոցա տէր զհատուցումն նորա:

 5:57 And for those who do not listen, and those who listen, the Lord keeps (appropriate) retribution:

5:58 Զայս ամենայն բանս, եւ որ ինչ այսմ եւ սմին ինչ նման էին բանք, խօսեցաւ սուրբն Ներսէս ընդ կայսերն, եւ զայն յաւել` եթէ յօրէ յայսմանէ մինչ յաւուրս հնգետասան վասն ողորմածութեան բարերարութեանն վասն ներելոյն անսացեալ քեզ, կէտ ժամանակաց այնչափ աւուրց անսացեալ քեզ, եթէ ոչ ուղիղ եկեսցես ի հաւատսն, նշան քեզ այս լիցի. որ մինչեւ յայն օր ի հաւատսն ոչ հաստատեսցիս, յետ լնլոյ եդեալ կիտին` մեռցի մանուկն. զի գիտասցես եթէ հաւատարիմ է այս ամենայն, զոր խօսեցայ առաջի քո:

 5:58 Blessed Nerses said all this and then added: “The Lord, because of His mercy and benevolence will hear you atone for the next fifteen days. He will allow you that much time and be patient so that you will become correct in the faith. Let this be a sign for you: if by that time you are not confirmed in the faith, the child will die so that you believe that what is being spoken is the truth:

5:59 Եւ իբրեւ լուաւ թագաւորն զայս ամենայն, զի մինչ դեռ խօսէրն առաջի նորա` նա լուռ եւեթ կայր, ոտն զոտամբ արկեալ, արմունկն ի ծունգ եւ ձեռն ի ծնօտի` նստաւ այնպէս, մինչեւ կատարեաց խօսեցաւ զամենայն զբանս իւր:

 5:59 While he was speaking, the king was entirely silent sitting with legs crossed, chin in hand, hand on knee:

5:60 Եւ գրէին զայս սեմիարք նոտարացի արքային, որք կայինն առաջի թագաւորին:

 5:60 When Nerses was speaking, the royal stenographers who were in the emperor’s presence were writing down his words:

5:61 Ապա մեծապէս ի ցասումն բրդեալ լինէր թագաւորն, եւ տայր հրաման` երկաթի կապանօք մեծապէս կապել զսուրբ եպիսկոպոսապետն Հայոց զՆերսէս, եւ արկանել ի փիւղակէ. զի մինչեւ տեսեալ ուշ ունիցի մանգանն, եթէ կեցցէ՞ եթէ ոչ. ապա յետ այնորիկ տեսցէ զինչ արժան իցէ առնել:

 5:61 The emperor became infuriated and commanded that the blessed archbishop of Armenia, be firmly bound with iron shackles, thrown in prison and kept there while they noted whether the child would live or not, after which the emperor would decide what to do:

5:62 Ապա յետ լնուլ աւուրցն հնգետասանիցն անցելոցն, սատակեցաւ մանուկն որդի կայսերն, եւ ընդ ամենայն` այն ժառանգ գտանէր նորա:

 5:62 After fifteen days, the emperor’s son, who was his heir, died:

5:63 Իբրեւ ելաց եւ կոծեցաւ որչափ կոծեալն էր, ապա ետ հրաման եւ ածին առաջի իւր զսուրբն Ներսէս:

 5:63 When the king mourned as much as it was necessary to mourn, and he gave an order and brought Saint Nerses before him:

5:64 Մօտ առ ինքն կոչեալ հարցանէր, եթէ ի ձէ՞նջ քրիստոնէից եղեւ մանկանն մեռանել:

 5:64 He asked St Nerses if the Christians made the child die:

5:65 Իսկ նա ետ պատասխանի եւ ասէ. Հնգետասան օր յետ բանիցն եղելոյ երկարեաց Քրիստոս, թերեւս դարձջիք. իսկ իբրեւ ոչ դարձայք, սատակեցայք:

 5:65 And St. Nerses replied “After I spoke, Christ postponed the death for fifteen days, for you to believe. You didn’t, you died:

5:66 Իսկ դու այժմ եթէ հաւատասցես, կարող է Որդին Աստուծոյ Յիսուս Քրիստոս յարուցանել զնա, եւ հանդերձ որդւովն քո եւ ամենայն ընդանեօքն:

 5:66 Even now, if we believe, Jesus Christ, the Son of God, can revive him, your son and your whole family:

5:67 Ապա զայրացեալ ընդ բանսն թագաւորն, կամեցաւ զնա չարամահ առնել. ապա մատուցեալք առ թագաւորն աւագք իւրոյ դրանն եւ խորհրդականք, եւ ասեն ցկայսրն` եթէ յօտար եւ ի հեռաստան երկրէ վասն որոյ յղեալ զդոսա հզօր թագաւորի, եւ մեծի տեառն հրեշտակք են, մի՛ ինչ լիցի դոցա վնաս ի մէնջ. եթէ ոչ, մեծ պատերազմ յառնելոց է ընդ մեզ եւ ընդ մեծ թագաւորն Հայոց, եւ մեծ թշնամութիւն ի մէջ անգանելոց է. զի ոչ եթէ նորա բանիւ մանուկն կեայր կամ մեռանէր:

 5:67 The king, in anger at these words, wished to kill him with a sinister death. But the elders and advisers of the palace came to the king, and said to the emperor: “They were sent for business from a foreign and distant country by a powerful king - these are deputies of the great ruler, they should not be harmed on our part, if not, a great war will begin between us and the great Armenian king, a great enmity will break out, the life of a child or death did not depend on his words:

5:68 Եւ թէպէտ այսպիսի բազում ինչ ասէին, ոչ կարէին զսրտմտութիւն բարկութեանն շիջուցանել զթագաւորին:

 5:68 Although many people said such things, they could not suppress the anger of the king:

5:69 Ապա իբրեւ յանհնարին մտանէին իրքն, եւ պնդեալ յամառէին ամենայն բազմութիւնքն` զի մի՛ զայրն սպանցէ, ապա ուրեմն հազիւ հազիւ կարացին իւր զօրքն ի հաւան ածել զթագաւորն` այնչափ առնել, գոնեայ մի՛ սպանցէ:

 5:69 It was a very difficult situation, the whole crowd consistantly insisted on not killing the man, finally, at last, the army managed to convince the king to make sure that at least he was not killed:

5:70 Բայց սակայն արձակել տալ ոչ կարացին. այլ արկին յայն չափս, զի աքսորեսցի միայն:

 5:70 But they could not release him, they only managed to do so much just to exile him:

5:71 Զի այսպէս մեծապէս ճգնեալ խորհեցան իմաստունքն, զի առ գամ միայն աքսորելովն ապրեսցի գոնեայ, ապա առ յապա դարձ լիցի առնն, զի մի՛ ի խռովութիւն եւ ի պատերազմ ի մէջ թագաւորութեանցն երկոցունց լինիցի:

 5:71 Because the wise advisers, after much thought, discovered that by exile he would be released from death for the time being, and in the future, he would return from exile, and thus there would be no rebellion and war between the two kingdoms:

5:72 Զի ասէին. Ոչ երբէք ուրեք եղեալ է, ոչ ի մէջ թշնամեաց ուրեք, եւ ոչ ի մէջ պատերազմի թարմատար հրեշտակաց ինչ կալեւկապ եւ ոչ բանք, թող թէ մահ. զի ոչ երբէք ուրեք ի հնոց ժամանակաց հետէ, թող թէ այր մեծ եւ աւագ եւ աշխարհի միոյ գլուխ:

 5:72 They said, “There was nothing like this that when neither being enemies, nor during the time when there is no war, an envoy should be arrested, and this man is also a big and senior person and an important one in his country, because, as they say, in their world this man and the king are close:

5:73 Զի թագաւորն դոցա աշխարհին եւ դա, որպէս ասեն, ընդ մի համար են. եւ ասեն` թէ աշխարհն այն, ուստի դոցա եկեալ են, սիրեն զայրդ զայդ. եւ երեւելի է դա անդ:

 5:73 And they say that in the world from which they came, this person is loved, that he is a prominent person there:

5:74 Եւ որպէս ետուն զրոյց որք ընդ նմա եկեալ էին, թէ ազգակից համարին զսա եւ մերձաւոր թագաւորին. եւ իւրեանց աշխարհն սիրեն զայրդ զայդ:

 5:74 Those who came with this man told us that this is a relative and close one to the king, and their people love this person:

5:75 Իսկ թագաւորն տայր նոցա պատասխանի. Բարիոք ասացէք` եթէ այդ այդպէս իցէ, ով արք իմաստունք. զի եթէ տէր նորա տուեալ էր ինձ ի ձեռն նորա զանարգութեան թշնամանս, ոչ գոյր նորա մեղ դնել բանբերին, եւ ոչ պատիժ եւ ոչ բանք:

 5:75 And the king answers them, “You are right, O wise people, it is so. If his master had brought me to disrespect and reproach through him, it would have been impossible to accuse him, or imprison, or punish him:

5:76 Իսկ նա իւրովք կամօք թշնամանեաց զիս, եւ իւրովք կամօք եղեւ երաշխաւոր մահու որդւոյն իմոյ. եւ ասաց` բայ ես իսկ սպանի զնա:

 5:76 But he insulted me of his own free will, of his own free will he became the guarantor of my son’s death, he was the person who said that I have killed my son myself:

5:77 Իսկ եթէ նորա թագաւորն զնա առ սէր յղեաց, նա եկն կոտորել զմեզ, վասն այսորիկ առ իւր թագաւորն իսկ է վնասակար:

 5:77 And his king has sent him to us for love, but he came and ruined us, he is a criminal and harmful right in front of his king:

5:78 Բայց փոխանակ զի ինքն անձամբ զանձն իւր կալաւ, պարտ ինչ է այնմ իմիք. ես ինձէն գիտեմ թէ չեղեւ ի նմանէ, մահապարտ է:

 5:78 But because he did something by himself, he should be responsible, he is a condemned man:

5:79 Ապա ոչ ինչ անսաց նոցա թագաւորն, այլ հրաման ետ աքսորել զերանելին Ներսէս, եւ տանել ընկենուլ զնա ի կղզի մի ի ծովուն մեծի, յայնպիսի յանապատ տեղի` ուր ոչ մարդ կայցէ, եւ ոչ ջուր ըմպելոյ, եւ ոչ կերակուր. բայց սոսկ միայն անապատ իցէ, զի սովամահ սատակեսցէ զնա:

 5:79 The king did not listen to them anymore, but he ordered the blessed Nerses to exile, to lead him to an island in the Great Sea, to such a desolate place where there is no man, no drinking water, no food, only a desert to die of hunger:

5:80 Եւ ժողովեալ զամենայն իւրոյ իշխանութեանն քաղաքաց զամենայն որթոդոքս զեպիսկոպոսս զերիցունս զսարկաւագունս, որ միանգամ յուղղութեանն էին եւ ի հաւատս. եւ մեծ ժողով առ հասարակ իշխանութեանն ժողովեցան:

 5:80 Then he gathered all the Orthodox bishops, priests and deacons from the cities of all his power who professed the direct faith. They came from all places and made up a large assembly:

5:81 Եւ խօսէր ընդ նոսա, զի ամենեքեան յանձն առցեն դառնալ ի խոտորութեան հաւատն աղանդութեանն արիանոսաց, եւ դարձցին անդրէն երթալով յիւրաքանչիւր վիճակս, եւ շրջեսցեն զիւրաքանչիւր ժողովուրդս յարիանոսաց հաւատն:

 5:81 The king spoke to them and suggested that everyone accept the incorrect confession of the Arian sect, and then return to their regions and turn their peoples into the Arian faith:

5:82 Իսկ իբրեւ ոչ ոք ի նոցանէն այսմիկ յանձն առնուլ հաւանեցան, ապա աքսորեաց զնոսա, եւ ընգէց յաշխարհս օտարս, զի մի՛ ոք ի նոցանէն դարձցի յիւր տեղիս:

 5:82 When none of them agreed with this, he exiled them all and sent them to foreign worlds, so that none of them would return to their place:

5:83 Եւ փոխանակ նոցա` զանօրէնութեան հովիւսն կացուցանէր, յամենայն քաղաքս արիանոսս չեպիսկոպոսս յղէր. եւ եղեւ մեծ շարժումն եւ խռովութիւն եւ հերձուածք յամենայն եկեղեցիս տիեզերաց:

 5:83 And instead of them he appointed lawless shepherds of the Arian faith, and sent non-bishops to all cities:

5:84 Եւ մեծ եղեւ ընդ ամենայն տիեզերք փորձութիւնք նեղութեանց վտանգի քան զառաջին թագաւորացն. եւս չար որ ի հեթանոսացն պատերազմն եւ խռովութիւնքն յառաջագոյն յառնէր առ այլովք դիցապաշտ մեհենասէր թագաւորօք:

 5:84 And a great movement arose in all the churches of the world, riots and sects arose. And greater events, movements and dangers have taken place all over the world, than the times of the former kings, worse than in the wars that arose during the time of the idolatrous kings of Mehen-lovers:

5:85 Ամենայն ճշմարիտ ուղղափառհաւատք վարդապետք մերժեցան յիւրաքանչիւր ժողովրդոց, եւ զնոցա տեղիսն կալան մշակք սատանայի. եւ ամենայն հաւատացելոց ի Քրիստոս հասանէին բազում նեղութիւնք, եւ առ հասարակ ամենայն ժողովրդոցն լինէր սուգ եւ տրտմութիւնք:

 5:85 All true and Orthodox archimandrites were expelled from their people, Satan’s cultivators took their places, all believers in Christ suffered a kind of tribulation, all nations fell into mourning and grief:

5:86 Զի կալան զեկեղեցիսն ամենայն պաշտօնեայքն սատանայի, եւ հեռացան հովիւքն յիւրաքանչիւր հօտից, եւ եղեն խաշինք ցրուեալք. զի ոչ գոյր նոցա առաջնորդ, եւ ոչ մնաց տեղի աղօթից հաւատացելոց:

 5:86 Because all the churches were taken over by the servants of Satan, the shepherds separated from their flocks, and the flocks scattered because they had no leader, and there were no places to pray to the believing people:

5:87 Այլ զի մի՛ հրեշտակացն սատանայի հաւանեսցին, նոքա ի բացատ յանյարկ տեղիս` արտաքս եւ քաղաքաց եւ շինաց ասէին կալ յաղօթս. եւ ի կատարել զաղօթսն իւրեանց` խնդրէին ուխտիւք յԱստուծոյ, զի փոխեսցէ զանցուսցէ զչար ժամանակն, եւ դարձուսցէ զճշմարիտ իւրաքանչիւր վերակացուս յիւրաքանչիւր ժողովուրդսն. եւ յիւրեանց վաստակս ի շինեալ եկեղեցիսն` ուստի մերժեցանն, թերեւս դարձ լիցի նոցա այսրէն:

 5:87 So that they do not believe the servants of Satan, outside of cities and villages, they kill on the ground, and did you pray under heaven and at the end of the prayers with a pilgrimage ask God that this evil time would change, eliminate, turn the true leaders into their peoples, turn the churches built by their work, from which they were persecuted, perhaps they will have a return from here:

5:88 Իսկ յայն յիշխանաց` որ ընդ սրբոյն Ներսէսի երթեալ էին յերկրէն Հայոց, զնոսա բազում գանձիւք լցեալ արձակէր, կաշառակուրծս կաշառաբեկս առնէր առ հասարակ` որ միայն անդ էին. եւ բազում գանձս ոսկւոյ եւ արծաթոյ, եւ ականց պատուականաց ի ձեռն նոցա` արքային առաքէր, իբրեւ այնու կամէր հաճել զմիտս թագաւորին:

 5:88 As for those princes who had accompanied the blessed Nerses from the country of Armenia, the emperor dispatched them loading them with much treasure. He blinded them all with bribes and sent them with much treasure of gold and silver and precious gems to king Arshak, hoping thereby to please the king:

5:89 Զի ոչ գոյր չափ եւ ոչ թիւ, զի անհամար գանձս առաքէր արքային Հայոց. գրէր առ նա գիր ամբաստանութեան զսրբոյն Ներսիսէ, իբրեւ թէ սպան զորդի նորա:

 5:89 For there was no limit to the treasure he sent to the king of Armenia. He also wrote a letter of accusation to him about the blessed Nerses saying that he had killed his son:

5:90 Եւ արձակեաց եւս զպանդանդսն զԱրշակունիսն թագաւորին Հայոց, որ կային եւս ի կայսերական պաղատանն. զի են նոքա եղբօրորդիք արքային Արշակայ, զի միումն անունն ճանաչէր Գնել, եւ միւսումն անունն Տիրիթ, ետ ի ձեռս սատրապացն Հայոց, եւ զնոսա զայս օրինակ անդուստ յուղարկէր:

 5:90 He also dispatched the Arshakuni hostages of the king of Armenia who had been kept at the imperial palace. They were the nephews (brother’s sons) of king Arshak, one named Gnel, the other, Tirit. They were entrusted to the satraps of Armenia, and thus were they sent on their way: