| Բուզանդ/Buzand 3- 8:20 |
եւ զփիղսն եւ զամենայն ոյժ |
զօրութեան |
նոցա |
| Բուզանդ/Buzand 4- 5:7 |
սկզբանէ աշխարհի կրէ զամենայն բանիւ |
զօրութեան, |
եւ իւրով բնական իշխանութեամբն վարէ |
| Բուզանդ/Buzand 4- 5:36 |
ոչ երկմտելով ի հաւատոցն յԵրրորդութենէն |
զօրութեան |
արարչութեանն, եւ ապա զանձինս սրբութեամբ |
| Բուզանդ/Buzand 6- 1:3 |
արար ընդ նմա զամենայն զզօրս |
զօրութեան |
իւրոյ. եւ Զիկ նուիրակ դաստիարակ |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 8:12 |
առնուին սուղ ինչ կերակուր յաղագս |
զօրութեան |
մարմնոյ: Եւ նոյնժամայն յարուցեալ յարդարեցին |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:101 |
քոց»: «Ընդ քեզ է սկիզբն |
զօրութեան |
պայծառութիւն սրբոց քոց. յարգանդէ յառաջ |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 23:1 |
նա էր այր պնդակազմ ուժով |
զօրութեան |
եւ վարէր ըմբշական մենամարտութեամբ, եւ |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 23:1 |
եւ ուր ուրեք լսէր զարութիւն |
զօրութեան |
ուժոյ՝ առաքէր եւ առ ինքն |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 27:6 |
Ակողայ եւ Բասրայ տեսեալ զբռնութիւն |
զօրութեան |
նոցա՝ ձեռնտու եղեն եւ յաւելան |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 34:31 |
եթէ ոչ կարէք զդէմ ունել |
զօրութեան |
բազմագլուխ վիշապին, զի հզօր է |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 34:33 |
դուք չէք անտեղեակ ամենայն |
զօրութեան |
արքային Յունաց, քաջութեան անձին նորա |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 34:34 |
Արդ որ զայս ոյժ |
զօրութեան |
ունէր՝ այնպէս ընթադրեալ է յահէ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 3:17 |
Զի ըստ քաջափայլ հանդիսի առն |
զօրութեան, |
որք շուրջ զմեօք են ազգք |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 22:24 |
լինէր իբրեւ վարագուրաւ. սակայն աստուածային |
զօրութեան |
սքանչելիք նշանացն ոչ ծածկեցաւ, այլ |
| Թովմա/Tovma 1- 11:20 |
վերայ աշխարհիս Հայոց, ընդ նուազել |
զօրութեան |
թագաւորութեանս Հայոց եւ ընդ բռնազբոսութիւնն |
| Թովմա/Tovma 3- 6:18 |
արժանի էք արգահատելոյ, եւ արք |
զօրութեան |
էք դուք, եւ ի դիմաց |
| Թովմա/Tovma 3- 8:7 |
վիշապ առակեցաք յաղագս սաստիկ ուժոյ |
զօրութեան |
ձեռին նորա, ի ծովէ ելեալ |
| Թովմա/Tovma 3- 8:24 |
ի վերայ պնդութեան սրտին եւ |
զօրութեան |
ուժոյն եւ քաջութեան նահատակութեանն, զոր |
| Թովմա/Tovma 3- 11:36 |
ըստ կամաց նոցա յամենայն ուժոյ |
զօրութեան |
մտաց իւրոց |
| Թովմա/Tovma 3- 11:38 |
Եւ եբարձ զամենայն արս |
զօրութեան |
յերկրէս Հայոց, եւ ինքն գնաց |
| Թովմա/Tovma 3- 13:44 |
ներքս դիմել մարտնչել ընդ անյաղթ |
զօրութեան |
զօրացելոյն ի Քրիստոսէ |
| Թովմա/Tovma 3- 15:22 |
անձին համարելով, երկրորդ՝ վասն վաշտիցն |
զօրութեան |
|
| Թովմա/Tovma 4- 3:1 |
լինելոց է՝ ետ նմա հոգի |
զօրութեան |
եւ իմաստութեան. կատարելով ի վերայ |
| Թովմա/Tovma 4- 12:25 |
իբրեւ զվիշապ, եւ ահ հզօր |
զօրութեան |
նորա շրջապատեալ զբոլոր Հայաստանեօքս՝ իբրեւ |
| Թովմա/Tovma 4- 13:23 |
հոգի գիտութեան եւ աստուածպաշտութեան, հոգի |
զօրութեան |
եւ իմաստութեան, հոգի խորհրդոյ եւ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 10:5 |
եւ ընդ օծութեանն ընկալաւ ոգի |
զօրութեան |
եւ մարգարէութեան, որ զգազանսն բուռն |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:40 |
ահիւ եւ խրախուսանօք զնոսա յոգի |
զօրութեան |
վառէր ընդդէմ թշնամեացն, նահատակս քաջս |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 26:23 |
յերեսաց տեառն, եւ դողալ յահէ |
զօրութեան |
նորա. կանխել յառաջագոյն խոստովանութեամբ եւ |