Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 5:28 |
զոր դուքն ցնորեալ պաշտէք յափշութիւն |
մտաց |
ձերոց |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 22:12 |
ձեզ քարոզ, այլ ի կամս |
մտա՞ց |
իմոց. եւ զիա՞րդ հնար էր |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 26:11 |
յառաջագոյն էր տեղեակ, առաւել փիլիսոփայական |
մտաց |
հանճարագիտութեան հմուտ էր, զի ուսեալ |
Բուզանդ/Buzand 4- 4:28 |
վարդապետական բանիւն զամենեցուն զփակեալ դրունս |
մտաց |
ի բարին յորդորելով բանայր |
Բուզանդ/Buzand 4- 5:40 |
Եւ որոց իցեն աչք |
մտաց, |
եւ չեն կուրացեալ ի |
Բուզանդ/Buzand 5- 34:3 |
ձեռօք, քաջ սրտիւ, եւ ի |
մտաց |
թեթեւ, մանգաբարոյ տղայահանճար մանկամիտ |
Բուզանդ/Buzand 5- 35:20 |
գիտաց Վարազդատ` թէ արդ յարբեցութենէ |
մտաց |
ինչ չզգաց, ինքն յարուցեալ |
Բուզանդ/Buzand 6- 2:3 |
եկեղեցեացն, սկսան գնալ ըստ իւրեանց |
մտաց. |
զի ոչ ըստ կրօնիցն ագանէին |
Եղիշէ/Yeghishe 1- 2:41 |
Ի վերին երեսս թաքուցանէր զկամս |
մտաց |
իւրոց, եւ ակամայ առատապէս պարգեւէր |
Եղիշէ/Yeghishe 2- 1:7 |
զմարմին՝ այսպէս մեծ է տեսաւորութիւն |
մտաց |
քան զմարմնոց |
Եղիշէ/Yeghishe 2- 6:137 |
երիցագոյն, այլ եւ քան զկարծիս |
մտաց |
մարդկան եւ հրեշտակաց |
Եղիշէ/Yeghishe 2- 6:138 |
եթէ ինքն կամի, իւրոց արժանաւորացն |
մտաց |
իմանի, այլ ոչ աչաց տեսանի |
Եղիշէ/Yeghishe 2- 6:138 |
այլ ոչ աչաց տեսանի. եւ |
մտաց՝ |
ոչ երկրաւորացս, այլ որ յԱստուած |
Եղիշէ/Yeghishe 2- 11:259 |
յանապատի, եւ յոյժ զեղջ է |
մտաց |
իմոց, թէ գուցէ աստուածքն բարկացեալ |
Եղիշէ/Yeghishe 3- 2:43 |
Թէպէտ եւ ոչ էր տեղեկագոյն |
մտաց. |
ամենեցուն նախարարացն, եւ ոչ զաւրութեան |
Եղիշէ/Yeghishe 3- 11:261 |
ճշմարտութիւն, սոյնպէս եւ ի խռովասէր |
մտաց՝ |
ակնկալութիւն խաղաղութեան |
Եղիշէ/Yeghishe 5- 2:43 |
նմին եւ երկիւղն փախիցէ ի |
մտաց |
եւ ի խորհրդոց մերոց |
Եղիշէ/Yeghishe 5- 8:174 |
Եւ մինչդեռ յայսմ |
մտաց |
խորհրդի էր յանձն իւր եւ |
Եղիշէ/Yeghishe 6- 4:82 |
կամս մարդոյն թողեալ ըստ իւրաքանչիւր |
մտաց, |
որպէս զինչ եւ կամի պաշտել |
Եղիշէ/Yeghishe 7- 2:41 |
Եւ մինչդեռ յայսմ |
մտաց |
խորհրդի էր, դարձեալ սուրբքն յիւրաքանչիւր |
Եղիշէ/Yeghishe 7- 9:218 |
աւրինակ. քանզի բաց են աչք |
մտաց |
մերոց եւ սրատեսիլ եմք |
Եղիշէ/Yeghishe 7- 9:220 |
է ի մարմնաւոր աչաց, այլ |
մտաց |
իմանի զաւրութիւն նորա |
Եղիշէ/Yeghishe 7- 13:304 |
իրսդ. զի աւրէնսդիրքն մեր հոգւովք |
մտաց |
միայն կուրացեալ են, այլ թագաւորն |
Եղիշէ/Yeghishe 9- 2:28 |
Այլ զղջումն |
մտաց |
մերոց այս է, եթէ ընդէ՞ր |
Եղիշէ/Yeghishe 9- 2:45 |
Որպէս զի քաղցրացաւ իսկ |
մտաց |
թագաւորին, հրամայեաց զամենեսեան ածել զառաջեաւ |
Փարպեցի/Parpetsi 1- 3:12 |
գիրս գիտուն լսողաց. այլ ընտրող |
մտաց |
ճանաչի յայտնապէս գիտնոցն բանք եւ |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 6:7 |
անաւրինաց եւ կեալ միշտ ցաւաւք |
մտաց |
զյերկար եւ կամ զկարճ կեանս |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 13:2 |
հաղորդել ոչ կարեմք ի խղճէ |
մտաց, |
զաւր ամենայն տեսանելով զայսպիսի պղծագործութիւն |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 17:50 |
պտուղս ձիթենւոյն - արդ ամփոփեա՛ զունկնդրութիւն |
մտաց |
քոց, լուր եւ ասացից քեզ |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 17:70 |
անմեղութեամբ, չդարձուցանելով ուրեք զհայեցուածս |
մտաց |
իւրեանց` ի զբաղմունս նանրութեան, այլ |
Փարպեցի/Parpetsi 3- 20:6 |
ասելով այս պէս, թէ «Հայեա՛ց |
մտաց |
աչաւքդ եւ տե՛ս թագաւորութիւն մի |
Փարպեցի/Parpetsi 3- 28:8 |
Եւ էր պատճառ շնորհակալութեանն յամենեցունց |
մտաց |
այս, եթէ «Ամենայն թագաւորք, որ |
Փարպեցի/Parpetsi 3- 30:6 |
եթէ կեցցուք՝ եւ առանց խղճի |
մտաց |
վախճանի աւուրն դիպեսցուք, գամ մի |
Փարպեցի/Parpetsi 3- 44:29 |
Երանի՜ այնոցիկ, որ |
մտաց |
աչաւք սրատեսք իցեն եւ արդարահայեացք |
Փարպեցի/Parpetsi 3- 45:15 |
մեր ոչ ծառայեցին, որ եւ |
մտաց |
մերոց ծանր թուի եւ արհամարհանք |
Փարպեցի/Parpetsi 3- 46:14 |
իմ, կեաս խղճիւ եւ ցաւովք |
մտաց |
զսակաւաթիւ զաւուրս կենցաղոյս, եւ պատրաստեալ |
Փարպեցի/Parpetsi 3- 54:14 |
լիցի գրել հաւաստեաւ ի տախտակս |
մտաց |
իւրոց, որպէս յարձանագրի, զամենայն հարցմունս |
Փարպեցի/Parpetsi 3- 56:3 |
արդ` այդպիսի մեծ եւ իմաստուն |
մտաց |
պարտ է ճանաչել զարքայից արքայի |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 62:5 |
տիս մանկութեան էին` ամենայն տեսանող |
մտաց |
երեւէին աջողակք եւ զարմանալիք. որում |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 65:21 |
Եւ քանզի ոչ էր խաղաղութիւն |
մտաց |
նորա զամենայն աւր վասն վատ |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 66:0 |
Եւ մինչդեռ Վահան յայսպիսի յուզմունս |
մտաց |
կայր տարակուսեալ` լինէր յանկարծակի խռովութիւն |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 77:15 |
ցածուցանել, լուեալ ամենիմաստի եւ զգայուն |
մտաց |
Մամիկոնեանն Վահանայ զաւրավարին Հայոց` ասէր |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 88:11 |
երկիւղ գործոյն չելանէ ի |
մտաց |
|
Փարպեցի/Parpetsi 4- 92:0 |
ընդ աշխարհի` յառաջահայեաց եւ իմացող |
մտաց |
դիւրին է անաշխատ ճանաչել |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 98:2 |
ի ծածուկ եւ ըստ բարեսէր |
մտաց |
իւրոց ուրախանայր |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 99:6 |
ուրախութիւն աստուածասէր բարեսիրացն եւ ողջախորհուրդ |
մտաց |
լաւահայեցաց, եւ սուգ թախանձալից եւ |
Խորենացի/Khorenatsi 1- 9:2 |
վեր քան զամենայն թագաւորաց, եւ |
մտաց |
լայնութիւն` որչափ երկնի ի վերայ |
Խորենացի/Khorenatsi 2- 90:8 |
ձորոյն մեծի. միայն զի ի |
մտաց |
նորա հեռացուսցէ զյիշատակ բնիկ աշխարհին |
Խորենացի/Khorenatsi 2- 91:3 |
զլերինս եւ զամայութիւն եւ զհանդարտութեամբ |
մտաց |
յինքեան կեալ, որպէս զի խաւսեսցի |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:88 |
հրոյ լոյս, եւ բան ի |
մտաց: |
Եւ այս որչափ մարդկայինս կարաց |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 26:2 |
ո՜վ եղբարք, ոչ տեսանեմ խոհական |
մտաց |
զգործ անզգայութեանդ, այլ անուղղայ խորհուրդ |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 42:11 |
յաւարի. եւ դարձեալ շրջեալ յայնց |
մտաց՝ |
առնոյր որ ինչ ցանկալի թուէր |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 1:3 |
Եւ այսպէս զընտանի իւրեանց առատութեան |
մտաց |
ջանացան օգուտ աշխարհի գործել՝ զփափագելի |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 1:7 |
յարահետ եւ յաղքատիմաց խանթէ իմոցս |
մտաց |
յառաջ ձգեցից բան երագագիր դպրի |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 19:6 |
աստուածածանօթութիւն նորա դաւաճանումն միայն լինէր |
մտաց |
տգիտաց |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 23:14 |
ոչ թերեւս լինէր մոռացեալ ի |
մտաց |
նորա եղեալ նշանքն |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 36:14 |
բոլոր մասունս առ ի բովանդակ |
մտաց |
եւ ի զօրութենէ իւրմէ մեծաւ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 41:6 |
ռոճիկս պիտոյից ըստ անդստին բարեբարոյ |
մտաց |
իւրոց |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 43:25 |
Եւ ապա ի խաբէութիւն |
մտաց |
զինքն զինեալ՝ առաքէ առ արքայ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 45:11 |
հետէ ապա նիւթ հրաբորբոք դառնութեան |
մտաց |
գտեալ զայնպիսի յաղթութիւն՝ հրակիզութիւնս բազումս |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 46:10 |
ի կուրծս արարեալ եւ իմաստայեղց |
մտաց |
խորհրդեամբ տեսեալ միանգամայն իսկ զելս |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 48:19 |
հաւատայր զանձն նմա, զի ուշիմ |
մտաց |
ընտրութեամբն գիտէր զքծնումն քաղցրագոյն եւ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 48:21 |
գիտէր զպատրուակ մահացան դրժող դառնութեան |
մտաց |
նորա. զի որ կամաւոր կուրութիւն |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 55:10 |
ոչ կամեցայ գնալ ի գայթակղութիւն |
մտաց |
տկարաց: Ապա ըստ ըղձակերտ իմոյս |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 63:5 |
զպաշարումն մառախլապատ եւ միգապատ ափշութեան |
մտաց |
չարին յանձանց ի բաց մերկացեալ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 65:13 |
այսպէս իբր յիմարեալք իմն ի |
մտաց՝ |
զարժանն հայցէաք ի շնորհացն Աստուծոյ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 66:35 |
իմն խրախ լեալ եւ խնճոյս |
մտաց |
իւրեանց մատուցեալ՝ վաղվաղակի գռոհ տային |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 67:7 |
թշնամեացն անկանէին. սակայն մոլորահողմ խաբէութիւն |
մտաց |
Իսմայէլականացն ընդ կրունկն ի փախուստն |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 67:17 |
բազմաբար բարեաց |
մտաց |
բարութիւն եւ լրութիւն սիրոյ առ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 68:5 |
ոմանց վէպս ինչ խարեալ խղճի |
մտաց |
կարօտ զձեզ կացուսցէ |
Թովմա/Tovma 2- 4:10 |
ո՞րպիսի պատճառաւ անկեալ եղեր ի |
մտաց՝ |
ասէ, «ձայն իմն ահաւոր հրեշտակի |
Թովմա/Tovma 2- 4:11 |
համարէր ի հրեշտակէ զանկանելն ի |
մտաց։ |
Եւ բազումք ի նոցանէ հաւանեցան |
Թովմա/Tovma 3- 6:32 |
թուլամորթութեանն եւ անհաստատ եւ յողդողդ |
մտաց |
սիրեցին զփառս մարդկան առաւել քան |
Թովմա/Tovma 3- 7:22 |
բերանն, զի խորհուրդ յղութիւն է |
մտաց, |
եւ բան ծնունդ է իմացմանց |
Թովմա/Tovma 3- 11:36 |
կամաց նոցա յամենայն ուժոյ զօրութեան |
մտաց |
իւրոց |
Թովմա/Tovma 4- 8:12 |
անկիւնս եւ շրջապատս գեղապաճոյճս, անթիւ |
մտաց |
եւ անզննելի աչաց. ունի եւ |
Թովմա/Tovma 4- 8:13 |
այնքան բարձրագոյն եւ անհաս է |
մտաց՝ |
զոր օրինակ թէ իմաստուն ոք |
Ասողիկ/Asoghik 1- 1:1 |
գերազանցեալ, եւ անհասական ի հասութենէ |
մտաց |
մնացեալ |
Ասողիկ/Asoghik 1- 48:6 |
ըստ հրամանի ձեր՝ ոչ թողացուցանէին |
մտաց |
իմոց զետեղել ի պատշաճ յաւրինուած |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 5:2 |
թէ զիա՛րդ զառածեալ անկաւ ի |
մտաց |
այնպիսի պատուական այր եւ բարեաց |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 9:14 |
անմիտ մարդիկ՝ իմացան անկեալ ի |
մտաց, |
բայց իմաստունքն ասէին. Այդ եղուկդ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 22:3 |
այնմ թէ եւ կարի ի |
մտաց |
անկած էր, խորասուզիլ կամօք ի |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 24:0 |
մարդկան, յաղագս ցոփութեան եւ անխոնարհելի |
մտաց՝ |
ապաստան եղեն ի գործս իւրեանց |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 25:1 |
այլոց թողլով ճարտարաց եւ հարուստ |
մտաց, |
զի թերեւս պահանջեսցէ ոք ի |