Բուզանդ 6-16 Buzand

< Previous Next >
16:0 Յաղագս Գնդայ սրբոյ եւ առաքինոյ. որ էր գլխաւոր յայնմ ժամանակի ամենայն աբեղայիցն Հայոց անապատաւորացն մենակեցացն ի վաներայիցն:

16:0 About the blessed and virtuous Gind who in that period was head of the Armenian monks, cenobites, and solitary religious communities:

16:1 Եւ էր Գինդս այս ի Տարօն գաւառէ, եւ լեալ սա աշակերտ մեծի Դանիէլի. եւ յետ նորա էր գլուխ աբեղայից, եւ վարդապետ միանձանց, եւ առաջնորդ մենակեցաց, եւ վերակացու վաներայից, եւ ուսուցիչ ամենայն անապատաւորաց. եւ տեսուչ ամենեցուն` որք միանգամ վասն սիրոյն Աստուծոյ յաշխարհէ էին մեկնեալ, ի յանապատս բնակեալ, ի քարանձաւս ամրացեալք յայրս եւ ի քարածերպս երկրի, եւ միահանդերձք բոկագնացք զգաստացեալք խոտաճարակք ընդաբուտք արմատակերք, զօրէն գազանաց ի լերինս շրջէին` լեշկամաշկօք եւ մորթօք այծենեօք, նեղեալք տառապեալք եւ տարակուսեալք, յանապատի մոլորեալք, ի ցուրտ եւ ի տօթ, ի քաղց եւ ի ծարաւ վասն սիրոյն Աստուծոյ:

16:1 Gind was from the district of Taron and had been a student of the great Daniel. After Daniel, Gind became the head of the monastics, the vardapet of cenobites and those leading solitary lives, supervisor of the monks and teacher of all those dwelling in retreats. He was the overseer of everyone who, for the love of God, had resigned from the world and were living in retreats, secure caves and crannies - people possessing but one garment who went barefoot, eating roots and vegetables, who wandered about like beasts in the mountains wearing hides and goat-skins, the oppressed, downtrodden, doubtful, crazed in the wilderness who roamed in cold and heat, in hunger and thirst, for the love of God:

16:2 Զայսպիսի ինչ համբերութիւն առեալ կրէին յանձինս իւրեանց զամենայն աւուրս կենաց իւրեանց. զի ոչ արժէ աշխարհս բնաւ զնոսա, որպէս եւ գրեալ է. զօրէնս երամոյ թռչնոց բնակեալ էին սոքա ի ծագս վիմաց, ի սորս քարանձաւաց, անինչք անստացուածք անխնամք, առանց դարմանոց ամենեւին չտանել մարմնոց:

16:2 With patience did they do such things all the days of their lives. For, as was written, the land did not deserve them. Resembling a flock of birds, they dwelled in the crevices of rocks and in caves, having no belongings and never giving their bodies victuals:

16:3 Եւ էր նոցա բուն գլխաւոր սուրբն Գինդ, զի առ հասարակ ամենայն մարդիկ երկրին Հայոց անուանեալ կոչէին սմա` վարդապետ:

16:3 Their native [bun] head was saint Gind, for everyone in the country of Armenia called him vardapet:

16:4 Բայց էին եւ ի նոցունց այլք աշակերտք, որք նմանէին իւրեանց վարդապետին եւ նորա ձեռինն, որոց անուանք այս են. Վաչակ, Արտոյտ, Մարախ, եւ Տրդատ լեալ էր սոցա ընգեր իսկ, որ առ մեծիւն քահանայապետիւն Ներսէսիւ էր լեալ սարկաւագապետ, եւ յետ մահուն Ներսէսի ի նոյն յառաջին վարդապետսն յանապատաւորաց դասս թեւակոխեաց:

16:4 There were, however, other students of these clerics who resembled their vardapet. They were Vachak, Artoyt, Marax and Trdat, who was their comrade and had been the chief deacon under the great chief priest Nerses, though after Nerses’ death he had entered the ranks of the aforementioned vardapets of the retreats:

16:5 Առնոյր սուրբն Գինդ եւ զՄուշէ մանուկ ձեռասուն, հաղորդէր վարուցն մեծին Գնդայ. եւ այլք բազումք էին նորա աշակերտք հրեշտակակրօնք, զորոց զվարս ոք պատմել ոչ բաւեսցէ:

16:5 The blessed Gind took the youth Mushe as his student and taught him his ways. But he had many other students of angelic faith whose deeds no one could relate:

16:6 Եւ էր սուրբն Գինդ լի Հոգւովն Աստուծոյ. եւ ոյք ընդ նմա, ըստ նմին օրինակի առնէին սոքա նշանս մեծամեծս եւ զօրութիւնս բազումս եւ բժշկութիւնս հիւանդաց յանուն տեառն Յիսուսի Քրիստոսի:

16:6 Saint Gind was full of the Spirit of God. Those with him, resembling him, performed very great miracles and healings in the name of Lord Jesus Christ:

16:7 Եւ ընդ բազում հեթանոս տեղիս շրջէին յաշխարհս հեռաւորս, եւ ի սփիւռս հեթանոսաց դարձուցանէին զմոլորութիւն բազմաց, եւ զբազում մարդիկ ածէին ի գիտութիւն կենաց եւ ի ճանապարհն ճշմարտութեան:

16:7 They circulated around many pagan places and among the pagans here and there, turning many away from error, leading many people to a knowledge of Life and to the road of Truth:

16:8 Եւ սուրբն Գինդ լնոյր զամենայն անապատս մենակեցօք, եւ զամենայն շէնս վաներաւ, եւ բազում յաշխարհի ուղղեալ կացուցանէր կարգս մարդկան զաստուածեղէն կրօնիցն:

16:8 The blessed Gind filled all the retreats with cenobites and all the shens with monasteries. He set up many correct arrangements for human living in the land, conforming with divine religion:

16:9 Բայց սակայն ինքն առեալ վիճակ բնակութեան ունէր զանապատն, ուստի բխեալ հոսեն ակունք Եփրատ գետոյն:

16:9 He chose the wilderness for his dwelling and lived where the sources of the Euphrates river flow forth:

16:10 Անդէն բնակեալ ընդ ծագս վիմացն, ուր յառաջու կայեանքն էին մեծին Գրիգորի առաջնոյ, որում տեղեացն Ոսկիք կոչեն. ի նոյն ծագս էր բնակեալ մեծն անապատաւորաց Գինդ:

16:10 There the blessed Gind - that great man among the desert-dwellers - resided in the very same cave as the great Gregory the Illuminator, at the place called Oskik:

16:11 Իսկ սուրբն Մուշէ առ նմա հանապազորդեալ էր. բայց այլքն զայլ գաւառս շրջէին հրամանաւ իւրեանց գլխաւորին Գնդայ:

16:11 The blessed Mushe was always with him. Others circulated around other districts, by order of their chief, Gind:

16:12 Եւ սրբոյն Տրդատայ կայեանք բնակութեան էր ի գաւառն Տարօնոյ, շինեալ զիւր եղբարց:

16:12 The blessed Trdat lived in the district of Taron, where he built his retreats: