1:1 Բան միջակ պատմութեան մերոցն նախնեաց:

 1:1 The Intermediate Period in the History of Our Ancestors:

1:2 Գրեմ քեզ այժմ եւ որ ինչ առանձին մերոյ աշխարհիս գործք, երկրորդ առնելով գիրս, սկսեալ ի թագաւորութենէն Աղեքսանդրի, մինչեւ ցթագաւորութիւն սրբոյ եւ քաջի առնն մեծին Տրդատայ, կարգաւ, որ ինչ եղեալ աստ գործ քաջութեան եւ արութեան, իմաստից եւ կարգաց միոյ միոյ ուրուք ի նոցանէ, որք յարքայէն Պարսից յԱրշակայ եւ ի Վաղարշակայ եղբաւրէ նորա, զոր մերոյ ազգիս թագաւորեցոյց. եւ որ ինչ որք յետ նորա եղեն թագաւորք աշխարհիս մերոյ ի նորին սերմանէ, որդի ի հաւրէ առնլով զտէրութիւնն` անուանեցան Արշակունիք յԱրշակայ. աւելորդքն յազգ եւ ի բազմութիւն աճեցեալք, եւ միակն ըստ կարգի հետեւանայ ի թագաւորութիւն:

 1:2 I shall now describe for you as a second book the various events of our own country, beginning with the reign of Alexander down to the reign of that holy and valiant man Trdat the Great. I shall set down in order whatever deeds of valor and bravery were performed here, the wise actions and ordinances of each one of those who descended from Arshak, king of Persia, and his brother Vaḷarshak, whom he made king of our nation. The kings of our country who came after him were from the same one’s seed, the son receiving the throne from his father, and they were called Arsacids from Arshak. His descendants increased into a nation and multiplied, and one at a time in turn succeeded to the throne:

1:3 Բայց գրեմ կարճ ի կարճոյ` որ ինչ մեզ անկն է, եւ զաւելորդսն թողում:

 1:3 I shall write very briefly of what concerns us and omit the rest:

1:4 Քանզի բաւական է յաղագս այլոց ազգաց որ ինչ ի բազմաց ասացեալ եղեւ:

 1:4 for what has been said about other nations by many writers is enough:

1:5 Յետ տիրելոյն ամենայն տիեզերաց Աղեքսանդրի Մակեդոնացւոյ, որդւոյ Փիլիպպեայ եւ Ոլոմպիադայ, որ էր քսան եւ չորրորդ յԱքիղղայ, բազմաց տալով զտէրութիւնն կտակաւ, զի ամենեցուն իշխանութիւն` Մակեդոնացւոցն անուանեսցի` ինքն մեռանի:

 1:5 After ruling over the whole world, Alexander of Macedon, the son of Philip and Olympias, who was twenty-fourth from Achilles, and after bequeathing his empire to many with the stipulation that the empire of them all would be called that of the Macedonians, he himself died:

1:6 Զկնի որոյ թագաւորեաց Բաբելովնի Սելեւկիոս, զյոլովից կորզելով զիշխանութիւն. ուստի եւ զՊարթեւս հնազանդեաց մեծաւ պատերազմաւ, եւ կոչեցաւ Նիկանովր այնորիկ աղագաւ:

 1:6 After him Seleucus reigned in Babylon, having seized the states of all the others. From there he subjected the Parthians in a great war, and for this reason was called Nicanor:

1:7 Սորա տիրեալ ամս երեսուն եւ մի` թողու զթագաւորութիւնն որդւոյն իւրում Անտիոքայ, անուանեցելոյն Սաւտէր, ամս ինն եւ տասն:

 1:7 He ruled for thirty-one years and left the kingdom to his son Antiochus, called Soter, who reigned for nineteen years:

1:8 Զսա յաջորդէ Անտիոքոս, ասացեալն Թեւոս, ամս տասն. եւ ի մետասաներորդին ապստամբեն Պարթեւք ի ծառայութենէ Մակեդոնացւոցն:

 1:8 To him succeeded Antiochus, called Theos, who reigned for ten years. And in the eleventh year the Parthians rebelled from subjection to the Macedonians:

1:9 Ուստի եւ թագաւորեաց Արշակ Քաջ, որ էր ի զաւակէ Աբրահամու, ի Քետուրական ծննդոց, առ ի հաստատել բանին Տեառն առ Աբրահամ, թէ թագաւորք ազգաց ի քէն ելցեն:

 1:9 From then on Arshak the Brave ruled, who was from the seed of Abraham out of the descendants of K’etura, for the fulfilment of the saying of the Lord to Abraham: “Kings of nations will come forth from you: