Կորիւն 1-19 Koryun

< Previous Next >
19:1 Յետ այնորիկ ուշ եդեալ երկոցունց երանելեացն՝ զիւրեանց ազգին զդպրութիւն առաւել յարգել եւ դիւրացուցանել: Ձեռն ի գործ արկանէր ի թարգմանել եւ ի գրել մեծն Իսահակ՝ ըստ յառաջագոյն սովորութեանն:

19:1 Then the blessed ones turned their attention to the improvement and refinement of the literature of their nation. Sahak the Great, as before, began to write and to translate:

19:2 Որոց դարձեալ դէպ լինէր եղբարս յաշակերտացն՝ յուղարկել ի կողմանս Ասորոց ի քաղաքն Եդեսացւոց, զՅովսէփ, զոր ի վերոյն յիշեցաք, եւ երկրորդն Եզնիկ անուն՝ յԱյրարատեան գաւառէն, ի Կողբ գեղջէ, զի յասորական բարբառոյն՝ զնոցին հարցն սրբոց զաւանդութիւնս հայերէն գրեալս դարձուսցեն:

19:2 And it so happened that they dispatched two brothers from among their pupils to the city of Edessa in the region of the Syrians the first was Hovsep, as mentioned above, and the second, named Eznik, from the village of Goghb in the district of Ayrarat, for the purpose of translating and writing down the traditions of the church fathers from Syriac to Armenian:

19:3 Իսկ թարգմանչացն հասեալ՝ ուր առաքեցանն, եւ կատարեալ զհրամանսն եւ առ պատուական հարսն առաքեալ, անցեալ գնային ի կողմանս Յունաց, ուր եւ ուսեալք եւ տեղեկացեալք, թարգմանիչս կարգէին ըստ հելլենական լեզուին:

19:3 The translators, therefore, upon arriving at their destination, carried out their orders and sent the translations to the excellent fathers. Then they went to the region of the Greeks where they studied and became proficient translators from the Greek language:

19:4 Ապա յետ ժամանակի ինչ ընդ մէջ անցելոյ՝ դէպ լինէր ոմանց եղբարց ի Հայաստան աշխարհէս, դիմել իջանել ի կողմանս Յունաց, որ եւ Ղեւոնդէս առաջնոյն անուն էր, եւ երկրորդն՝ Կորիւնս, եւ մատուցեալ յարէին յԵզնիկն, իբրեւ առ ընտանեգոյն սննդակից՝ ի Կոստանդինական քաղաքին, եւ անդ միաբանութեամբ հոգեւոր պիտոյիցն զխնդիրն վճարէին:

19:4 After a while a few brethren came to the region of the Greeks, the name of the first one of which was Ghevondes, and the second, was I, Koriun. And as they approached Constantinople, they joined Eznik, and as most intimate companions, together they performed their spiritual tasks:

19:5 Որոց յետ այնորիկ հաստատուն աւրինակաւք աստուածատուր գրոցն եւ բազում շնորհագիր հարց յետ այնր աւանդութեամբք, եւ Նիկիական եւ Եփեսոսական կանոնաւք, գային երեւելով աշխարհին Հայոց, եւ առաջի դնէին հարցն զբերեալ կտակարանսն եկեղեցւոյ սրբոյ:

19:5 Then they came to the land of Armenia, having brought authentic copies of the God-given book and many subsequent traditions of the worthy church fathers, along with the canons of Nicaea and Ephesus, and placed before the fathers the testaments of the Holy Church which they had brought with them:

19:6 Իսկ երանելւոյն Սահակայ զեկեղեցական գրոց գումարութիւնն՝ կանխաւ ի յունական բարբառոյն ի հայերէն դարձուցեալ, եւ բազում եւս զհայրապետաց սրբոց զճշմարիտ զիմաստութիւնն:

19:6 Yet blessed Sahak, who had rendered from the Greek language into Armenian all the ecclesiastical books and the wisdom of the church fathers:

19:7 Դարձեալ յետ այնորիկ առեալ հանդերձ Եզնակաւ զյառաջագոյն զյանկարծագիւտ զփութանակի զթարգմանութիւնս հաստատէր ճշմարիտ աւրինակաւք բերելովք: Եւ շատ եւս մեկնութիւն գրոց թարգմանէին:

19:7 once more undertook, with Eznik, the comparison of the former random, hurriedly done translations from then available copies with the authentic copies, and they translated many commentaries of the Bible:

19:8 Եւ այնպէս զամենայն ժամանակս իւրեանց՝ յընթերցուածս գրոց ծախէին հարքն՝ զտիւ եւ զգիշեր, եւ նովիմբ ծաղկեալք եւ շահաւետեալք՝ աւրինակ բարեաց ուսումնասէր առընթերակայից լինէին. մանաւանդ զի ունէին պատուիրանս զգուշացուցիչս յաստուածակարգ պատգամաւորացն, յորոց առաջինն հրամայէ, թէ:

19:8 And thus the fathers passed their time, day and night, with the reading of books, and thus served as good examples to their studious assistants, especially in keeping with the commandments from God’s messengers, the first of whom has commended:

19:9 Յաւրէնս Տեառն խորհեսցիս ի տուէ եւ ի գիշերի». եւ երկրորդն հանգոյն նմին պատուիրէ, թէ՝ «Մի՛տ դիր ընթերցուածոց մխիթարութեան վարդապետութեան, մի՛ անփոյթ առնել զշնորհացդ որ ի քեզ են:

19:9 On His laws shalt thou meditate day and night,” and the second which similarly commands: “And give attendance to reading, exhortation, and to doctrine. Neglect not the gift that is in them:

19:10 յայդ խորհեա՛ եւ ի դոյն յամեսջիր. զայդ եթէ առնիցես, ե՛ւ զանձն ապրեցուսցես, ե՛ւ զայնոսիկ, որ քեզն լսիցեն:

19:10 Meditate upon the things, giving thyself wholly to them... for doing this thou shalt save both thyself and them that hear thee: