| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 7:19 |
միջոյ ազգացն հեթանոսաց. որ եւ |
յանմիտ |
եւ յանաւրէն մարդկանէն ատեցեալք հալածեցան |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 15:15 |
Իսկ երանելիքն իբրեւ գիտացին |
զանմիտ |
եւ զշղուաբարոյ մարդկանն զյոռութիւն, կականաբարձ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 8:8 |
արձանս սեամս կանգնէր՝ իբրեւ փոխարէն |
անմիտ |
մարտին, զոր ընդ սրբոյն պատերազմեալ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 14:10 |
են. այլ զի եւ մեզ |
անմտացս |
ուսուսցէ զիմաստութիւն, թէ ո՛րչափ սիրով |
| Բուզանդ/Buzand 3- 13:18 |
բանն մարգարէական յառաջգիտական, եթէ «Որդիք |
անմիտք, |
եւ ոչ որդիք իմաստունք. իմաստունք |
| Բուզանդ/Buzand 3- 13:22 |
Եւ մինչեւ յայս յանպիտան եւ |
յանմիտ |
թագաւորութիւնն իսկ, առ այն թագաւորաւ |
| Բուզանդ/Buzand 3- 18:1 |
Բայց յայնմ |
յանմիտ |
թագաւորութեանն ժամանակի ոչ միայն թշնամիք |
| Բուզանդ/Buzand 5- 35:0 |
ո՛րպէս ի բանս չարախորհուրդս եւ |
անմիտ |
մարդկան ելեալ թագաւորն Հայոց Վարազդատ |
| Բուզանդ/Buzand 5- 44:20 |
աշխարանս. այլ յետ մահու նորա |
անմիտ |
մարդիկ համարձակեցան զայս գործել |
| Եղիշէ/Yeghishe 6- 6:130 |
այպանել զնա եւ ասել. «Ով |
անմիտ |
վաճառական, զանմահ եւ զանանց պատիւն |
| Փարպեցի/Parpetsi 1- 3:12 |
ճանաչի յայտնապէս գիտնոցն բանք եւ |
անմտացն |
շաղփաղփութիւնք |
| Փարպեցի/Parpetsi 2- 9:3 |
Եւ կարծէին բանսարկուքն ըստ իւրեանց |
անմիտ |
խորհրդոցն` կորուսանել զնա, եւ անձանց |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 20:9 |
միոյ որոշողութեամբ պարգեւի յաշխարհս` ծանուցանել |
անմտացն |
|
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 20:11 |
Զորոյ |
անմիտ |
վարդապետութիւն զխորամանգ ուսուցչին Միհրներսեհի լուեալ |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 20:13 |
խնդրոյն. այլ եւ խնդրողն յոյժ |
անմիտ |
ճանաչի յամենեցուն եւ արժանի ծաղու |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 20:14 |
եւ յերկար դեգերմամբ խնդրեսցէ յայնպիսւոյն` |
անմիտ |
է եւ լի է ապաշաւութեամբ |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 24:7 |
ճանաչեմք եթէ սուտ են եւ |
անմիտ |
մարդոյ բարբանջմունք, զոր բազում անգամ |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 44:20 |
սուտ են պաշտամունքդ ձեր եւ |
անմտաց |
վարդապետութիւնք, եւ չլսէիք. զի |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 55:20 |
մեզ հրամանաւ թագաւորին, թուիք մեզ |
անմիտք |
եւ կորուսեալք, եւ դուք եւ |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 55:22 |
թշնամանքդ, որով թշնամանեալ ասացեր զմեզ |
անմիտս |
եւ կորուսեալս, սակայն առ համարձակապէսն |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 56:0 |
ասել ցնոսա, թէ «Մի՛ անսայք |
անմիտ |
բանից դորա, եւ զանձինս ձեր |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 56:11 |
մի՛ եւս այլ յերկարեալ ձգտէք |
զանմիտ |
եւ զվնասակար բանս բանդագուշեալ թագաւորին |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 57:37 |
զարհուրեցոյց զանհաւատ զվերակացուացն զսիրտս, ցրուեաց |
զանմիտ |
թագաւորին զխորհուրդս եւ բարձրացոյց զանուն |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 63:0 |
տիրացեալք աստուածպաշտութեամբ իբրեւ զարժանաւորս, արք |
անմիտք |
եւ վնասակարք, անպիտանք եւ ոչ |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 63:1 |
աստուածս դնէին, եւ զաստուածս եւ |
զանմիտ |
վաճառականսն ի միասին թշնամանէին. անմարդք |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 77:13 |
լուեալ զայսպիսի սատանայական խաւսս արանց |
անմտաց` |
իսկոյն հաւատացեալ ասէին, թէ «Արդ |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 89:9 |
զիմաստունս եւ խորհուրդս առնել, եւ |
զանմիտն |
ոչ մաւտեցուցանել, այլ եւ ի |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 91:20 |
առնել` եւ ոչ իբրեւ զմի |
յանմիտ |
մարդկանէ խորհէր հատուցանել |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 92:4 |
վատթարէն, զքաջն ի վատէն, զիմաստունն |
յանմտէն, |
զվաստակաւորն յանվաստակէն` շատ իսկ եւ |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 95:13 |
մեզ աւրէնքդ ձեր, եւ մարդոց |
անմտաց |
բարբանջմունք են. եւ մի՛ բռնադատէք |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 95:18 |
կամի աղտեղեալ զկրակն` զձեզ առ |
անմիտս |
ունէին |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 98:0 |
որ գիտէր ճանաչողութեամբ որոշել զիմաստունն |
յանմտէն |
եւ զլաւն ի վատթարէն |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 100:36 |
մի՛ առանց իւղ բառնալոյ ընդ |
անմիտ |
կուսանսն ճանապարհորդիցէք ի հարսանիսն. գուցէ |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 34:5 |
առասպելք սուտք, կամ զի՞նչ պէտք |
անմիտ |
եւ անհանճար բանից յարմարանք |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 70:4 |
խորհուրդն Արտաշրի հանդերձ սպանութեամբք, եւ |
անմիտ |
հանճարաբանութիւն մոգին դստեր վասն նոխազին |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 55:6 |
զատչիցին ի Յունաց. ոչ գիտելով |
անմիտն, |
թէ «Տէր ցրուէ զխորհուրդս հեթանոսաց |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 65:7 |
չարաչարս. յարելով ի նոսին զընդդիմաբանել |
անմիտ |
հայհոյութեանցն արտաճառեցելոց, զոր ասաց մոլար |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 36:15 |
տապարաւք կատաղութեամբն իւրեանց ի ձեռն |
անմիտ |
փայտահարաց՝ ահաւադիկ արձակեցին շառաւեղք եւ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 38:10 |
մեծի Արամազդայ Խոսրով՝ առ Երակղոս |
անմիտ |
եւ անպիտան ծառայդ մեր |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 34:21 |
Հայոց՝ ամենեքեան միամտեալ ընթանային զհետ |
անմիտ |
խորհրդին |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 67:30 |
ըստ կարգի պաճարաց եւ անասնոց |
անմտից |
երկրապիշք եղեալք եւ այլապէս ի |
| Թովմա/Tovma 1- 1:26 |
այժմ ասել նենգաւոր գոլ եւ |
անմիտ. |
ոչ շատացաւ ինքեան ծնելութեամբն առ |
| Թովմա/Tovma 1- 2:13 |
Սաղայի, որ ոչ հաւանեցաւ մտանել |
յանմիտ |
խորհուրդ շինութեան աշտարակին. եւ աստի |
| Թովմա/Tovma 2- 3:38 |
Արամազդայ Խոսրով թագաւոր. առ Հայրակղոս |
անմիտ |
եւ առ անպիտան ծառայ մեր |
| Թովմա/Tovma 3- 11:8 |
բանք քո նոյնպէս, որպէս առն |
անմտի |
եւ խելագար եւ ցնորեալ ծերոյ |
| Թովմա/Tovma 3- 29:49 |
այժմ բաւականասցի մտառու ուսումնական անձանց, |
զանմտացն |
ի բաց լքանելով զիմացմունս |
| Թովմա/Tovma 4- 4:71 |
իմաստնոյ սուգ զաւուրս է, իսկ |
անմտի |
զամենայն ժամանակս կենաց», եդեալ ի |
| Թովմա/Tovma 4- 6:3 |
եթէ թագաւորեսցէ՝ շարժէ զերկիր, եւ |
անմիտն |
եթէ յագեսցի հացիւ՝ նոյնպէս առնիցէ |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 13:6 |
Եւ նոքա յիմարեալ |
անմիտ |
մտաւք՝ ետուն ցնոսա զզէնս իւրեանց |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 19:9 |
ասացաւ առ նա բան Փրկչին. « |
Անմի՛տ |
եթէ յայսմ գիշերի ոգիդ ի |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 4:2 |
ի խնդիր գրոյն, քանզի զղջացաւ |
անմիտն. |
եւ առեալ դարձան անդրէն։ Իսկ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 9:14 |
Զոր տեսեալ |
անմիտ |
մարդիկ՝ իմացան անկեալ ի մտաց |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 10:39 |
եւ քանզի իմաստունն երդնու եւ |
անմիտն |
հաւատայ, որպէս եւ իմաստնոցն բերին |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 10:39 |
պարարտ են իբրեւ զլոր, եւ |
անմիտք |
կլանեն զնա |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 22:13 |
բարի համբաւն՝ զոր համբաւեցին զնմանէ |
անմիտ |
մարդիկ, սկսաւ այնուհետեւ ի նպատակ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 23:10 |
օտար կանանց, զի զորս գտանէ |
յանմիտ |
մանկանց, քաղցրական բանիւք հաւանեցուցանէ մնալ |