| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 2:31 |
ծոցոյն չեւ էին թափեալ, եւ |
շունչ |
վախճանին չեւ էր հասեալ՝ հրաման |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 5:51 |
ոչ գնան, եւ ոչ գոյ |
շունչ |
ի բերանս նոցա |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 9:5 |
լիցի այլ ունել՝ մինչեւ իցէ |
շունչ |
իմ ի մարմնի իմում |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 34:55 |
ցնծութիւն եւ հրճուանք. քանզի նոյնժամայն |
շունչ |
կլեալք՝ դարձեալ յարձակէին, ուշ եդեալ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 49:9 |
յոգնաբիծ եւ մարդախանձ գազանացն զնենգաւոր |
շունչ |
թունից օձին առեալ, որ ընդ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 49:11 |
յայնմ եւս մասին պարայածեալ եւ |
շունչ |
նորա ընդյերկարեաց՝ այնուհետեւ դարձեալ յանդամս |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 51:18 |
եւ մինչ |
շունչ |
նոցա կենդանի էր ի նոսա |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 53:19 |
հրապարակս անկեալք եւ լքուցեալք՝ մինչ |
շունչ |
նոցա մերձ էր յելանել, աղաչէին |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 62:10 |
մարդիկք ամրոցին՝ իմացեալ զմահառիթ նենգաւոր |
շունչ |
պատրանաց նոցա զոր հանդերձեալ էին |
| Թովմա/Tovma 1- 1:62 |
երկրի՝ սատակել զամենայն, յորում է |
շունչ |
կենդանի». - յայտ առնելով ի թիւ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 1:4 |
|
Շունչ |
ի մեզ ոչ մնաց, Եւ |