| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 7:5 |
ի պատուիրանին, զոր եդեր ի |
ծառոյն |
չճաշակելոյ |
| Բուզանդ/Buzand 4- 6:10 |
մեր Յիսուս Քրիստոս` որ հրամայեաց |
ծառոյն |
սաբեկայ բերել զխոյն պտուղ, եւ |
| Բուզանդ/Buzand 4- 6:10 |
զժողովուրդն յանապատի անդ, եւ ըստ |
ծառոյն` |
որ զխոյն եբեր` ինքն զխաչէն |
| Եղիշէ/Yeghishe 2- 4:93 |
վասն թզոյ միոյ ուտելոյ ի |
ծառոյն՝ |
Աստուած զմահ արար, եւ զմարդն |
| Եղիշէ/Yeghishe 2- 8:185 |
զմիտս նորա, ուտելով ի պտղոյ |
ծառոյն, - |
յոր հուպն չհրամայեաց երթալ |
| Եղիշէ/Yeghishe 2- 8:187 |
ոչ եւս ուտելով ի պատուիրեալ |
ծառոյն, |
այլ զարարածս աստուած ասելով, եւ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 20:9 |
հզաւր երիվարին, եւ յարձակեալ զոստով |
ծառոյն՝ |
բուռն հարկանէր, եւ կծկեալ ուժգին |
| Թովմա/Tovma 1- 3:23 |
դրախտին հասանել. եւ անծանօթ զարմանալի |
ծառոյն |
դէպք՝ ի միում աւուր ունել |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 22:2 |
ոչ ճշմարտութիւն. քանզի պտուղն է |
ծառոյն |
ծանուցիչ՝ որպէս ի տեառնէ իսկ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 22:16 |
սեղան խորհրդական յօրինակ եդեմական կենաց |
ծառոյն՝ |
որոյ պտուղն անմահացուցիչ՝ ստուգապէս զմարմին |