| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:0 |
եւ պատերազմելոյ Սմբատայ արքային ընդ |
Ահմատայ |
|
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:10 |
Վասն զի մեծ իշխանն Իսմայէլեան՝ |
Ահմատ, |
որ տիրեալ ունէր եւ Միջագետս |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:11 |
Ապա եւ ընդ նմա եւս |
Ահմատայ |
մարտ եդեալ՝ մինչեւ սպանաւ ի |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:12 |
Իսկ |
Ահմատն |
ոտն առ ոտն յառաջ մատուցեալ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:13 |
ամբաստանութեան նորա յաճախէր եւ չարութիւնն |
Ահմատայ |
մերկացեալ յայտ եկեալ էր, այնուհետեւ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:14 |
Իսկ բիրտ բռնաւորն |
Ահմատ |
նստէր յարեւմտից Տարօնոյ՝ բանակետղ անդ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:15 |
զի բան միակամութեան էր առ |
Ահմատայ |
ի գաղտնիս իշխանացելոյն Վասպուրականի Գագկայ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:17 |
վաղվաղեալ եւ զհրապոյրսն զայն զեկուցեալ |
Ահմատայ, |
եւ ի պայման պատշաճ ժամու |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:19 |
Իսկ |
Ահմատայ |
ըստ եդելոյ կիտին Գագկայ ստիպեալ |
| Թովմա/Tovma 3- 19:7 |
հաւանութեամբ գրեն յարքունիս եւ խնդրեն |
զԱհմաթ |
որդի Հալթի. զի Յամանիկն թուղթս |
| Թովմա/Tovma 3- 19:8 |
Տաճկաց՝ յղէ ի Հայս զառաջասացեալ |
զԱհմաթ |
որդի Հալթի |
| Թովմա/Tovma 3- 19:11 |
Բայց Յամանիկն եւ |
Ահմատն |
եւ Ապլբառն եւ այլ եւս |
| Թովմա/Tovma 3- 20:12 |
լինէր զոր խորհէրն վասն նոցա |
Ահմատն |
|
| Թովմա/Tovma 3- 20:14 |
Զկնի այսորիկ յառաջ խաղացեալ |
Ահմաթ |
եւ որ ընդ նմա կայսկազենիցն |
| Թովմա/Tovma 3- 20:18 |
առ Յամանիկն ի քաղաքն Պարտաւ |
Ահմաթայ |
նենգութեամբ |
| Թովմա/Tovma 3- 20:22 |
Իսկ |
զԱհմաթ |
ընդ Վասպուրական աշխարհն անցանել գնալ |
| Թովմա/Tovma 3- 20:39 |
իբրեւ լուաւ ի դարձուցանելն Աշոտի |
զԱհմաթ |
լի անարգանօք, եւ զխորհուրդն զոր |
| Թովմա/Tovma 3- 22:6 |
իշխան Տարունոյ, եւ բռնազբօսեալ զաշխարհն |
Ահմաթ |
որդի Յիսէի Շեհայ յինքն նուաճել |
| Թովմա/Tovma 3- 22:6 |
որդի կորապաղատին նենգութեամբ ի զօրագլխացն |
Ահմաթայ, |
այր քաջ եւ երեւելի եւ |
| Թովմա/Tovma 3- 22:28 |
տարադէմ գնացին յԱմդացւոց քաղաքն առ |
Ահմաթ |
որդի Յիսէի Շեհայ, որ մեծաւ |
| Թովմա/Tovma 3- 22:30 |
առաջին ասէին զՏարօն: Եւ զայսոսիկ |
Ահմաթայ |
յինքն առեալ արկանէր ի կամս |
| Թովմա/Tovma 3- 23:0 |
Սմբատայ թագաւորին հայոց ի վերայ |
Ահմատայ |
Ամդացւոյն, Վրաց եւ Աղուանից եւ |
| Թովմա/Tovma 3- 23:0 |
հայոց իշխանօքն, եւ պարտութիւն Սմբատայ |
յԱհմատայ |
ի սահմանս Աղձեաց ի վերայ |
| Թովմա/Tovma 3- 23:1 |
Որպէս վերագոյնն յիշեցաք սակաւուք վասն |
Ահմատայ՝ |
յինքն գրաւել զաշխարհն Տարունոյ, հանեալ |
| Թովմա/Tovma 3- 23:2 |
Գրէ բազում անգամ Սմբատ առ |
Ահմատ՝ |
թողուլ անդրէն զաշխարհն, տալ ի |
| Թովմա/Tovma 3- 23:3 |
Բայց |
Ահմատ |
ոչ խոնարհեալ ունկն դնել ասացելոցն |
| Թովմա/Tovma 3- 23:6 |
իրազեկ եղեալ գալուստ նորա առ |
Ահմատ, |
եւ նորա գումարեալ առ ինքն |
| Թովմա/Tovma 3- 23:10 |
փախստեայ ընդ ճանապարհն Հողցայ. եւ |
Ահմատայ |
ընդ մէջ փակեալ զղաշիկն՝ յանխնայ |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 3:15 |
Եւ ապա պատերազմի Սմբատ ընդ |
Ահմատայ |
եւ պարտի ի նմանէ՝ դառնալով |