Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 19:3 |
խափանեն, եւ ի մահուանէ ոչ |
դողան. |
մանաւանդ վասն սքանչելոյն Հռիփսիմեայ, որոյ |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 4:6 |
տեսի զկերպարանս նորա, եւ զարհուրեալ |
դողացեալ |
յերկիր կործանեցայ |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 4:38 |
որ հայի յերկիր, եւ տայ |
դողալ. |
մերձի ի լերինս, եւ ծխին |
Բուզանդ/Buzand 5- 28:18 |
զայս եղբայրն թերահաւատ կրօնաւորն, զարհուրեալ |
դողացեալ |
խռովեալ տագնապեալ յերկիր կործանեալ կայր |
Եղիշէ/Yeghishe 2- 1:1 |
բանէ խռովի, եւ յամենայն իրաց |
դողայ. |
երազագէտ է այնպիսին ի կեանս |
Եղիշէ/Yeghishe 3- 5:105 |
բրդեցան, մինչեւ ամենայն տեսողացն երիկամունքն |
դողային, |
որք առ ոչինչ համարեցան զպարգեւս |
Եղիշէ/Yeghishe 3- 7:156 |
թագաւորացն միաբանութիւն, ոչ ինչ վատասրտեալ |
դողային, |
այլ ըստ առաջին ուխտին խիզախէին |
Եղիշէ/Yeghishe 7- 2:44 |
շարժեցաւ ի մեծ սքանչելեացն, եւ |
դողացին |
ամենայն մարմինքն, եւ թմբրեալ կիսամեռ |
Եղիշէ/Yeghishe 7- 3:68 |
ապաւէն կենաց իմոց, ես յումմէ՞ |
դողացայց « |
Քանզի գիտեմ ճշմարտիւ, եթէ բազում |
Եղիշէ/Yeghishe 7- 14:337 |
ներքուստ՝ որպէս զդղրդումն գետնաշարժի. երկիրն |
դողայր |
ի ներքոյ նոցա, եւ շողիւնք |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 17:33 |
փայլակնացայտ երեւմանէ առնն` անկայ վաղվաղակի |
դողալով |
ի վերայ երեսաց իմոց յերկիր |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 61:1 |
Եւ իմ լուեալ զայս` |
դողացեալ |
զարհուրիմ. քանզի հայեցեալ ի կամաւոր |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 64:9 |
այնոցիկ երիցունք եւ սարկաւագունք երկուցեալ |
դողային |
ի սրբոյն որպէս ի մարգարէէ |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 75:4 |
գնդի եւ ի զաւրաւոր քաջորերոյ` |
դողացեալ |
սարսեալ կայր Միհրան գնդաւն, փակեալ |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 100:35 |
ես ընդ բանսս իսկ զարհուրեալ |
դողամ |
|
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:175 |
ի խոնարհս եւ յայնոսիկ, որք |
դողան |
ի բանից իմոց |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 20:3 |
մերոյ. զի ամենայն ազգք սարսեալ |
դողացին |
ի մէնջ |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 34:32 |
զձեռս ի վեր, այլ սարսեալ |
դողայ |
յերեսաց նորա, եւ ոչ յանդգնել |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 30:78 |
ոտս հայրապետին տագնապաւ՝ տարակուսեալք եւ |
դողացեալք |
յիրաւացի պատուհասէն, որք եւ թողութիւն |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 68:2 |
Սարսափեալ զոփացեալ |
դողացաւ |
սիրտ իմ, զի տիգօք աչաց |
Թովմա/Tovma 3- 10:36 |
կորուսանես, որով ամենայն աշխարհ զարհուրեալ |
դողաց |
եւ ոչ ոք եկաց ընդդէմ |
Ասողիկ/Asoghik 1- 35:2 |
ի հիմանց, եւ սիւնք նորա |
դողան”, |
եւ կամ թէ “Ո հայի |
Ասողիկ/Asoghik 1- 35:2 |
Ո հայի յերկիր եւ տայ |
դողալ |
սմա |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 25:22 |
ի գլուխ եհաս. եւ յորմէ |
դողայրն |
եւ զարհուրէրն՝ կապանօք առաջի իւր |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 26:11 |
ստուեր շրջէաք ի վերայ երկրի |
դողալով |
եւ զարհուրելով. կերակուր մեր անզօր |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 26:23 |
զարհուրեսջիք երկնչել յերեսաց տեառն, եւ |
դողալ |
յահէ զօրութեան նորա. կանխել յառաջագոյն |