| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 10:27 |
միտք իմ, եւ յահագին զարհուրանացն |
զդողի |
առեալ ձեռինս՝ զոճ տողիս ոչ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:5 |
չարեացն, ահիւ ահաբեկ եղեալ՝ յոյժ |
զդողի |
հարեալ զարհուրեցաք. բայց ողորմեցաւ Աստուած |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 16:10 |
իմ, եւ յիմարին միտք եւ |
զդողի |
հարկանի ձեռքս եւ ոչ կարեմ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 16:40 |
զնա. զոր տեսեալ քաղաքին՝ յոյժ |
զդողի |
հարան, եւ առ Աստուած աղաղակեցին |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:33 |
ոչ բեկանէր սիրտն, եւ ոչ |
զդողի |
հարկանէր անձն, եւ ոչ խաւարամած |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:40 |
եւ ի ձայնէ լարից աղեղանցն, |
զդողի |
հարեալ ամենեցուն յերկիւղէն՝ իբրեւ շղթայիւք |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 23:17 |
վերուստ, եւ երկիր առհասարակ զարհուրեալ |
զդողի |
հարկանիւր. զայն արարուած ողբոց արուսեակն |