Խորենացի/Khorenatsi 2- 13:8 |
|
Աւա՜ղ |
բախտին. միայն թէ ի տէրութեանն |
Խորենացի/Khorenatsi 2- 13:12 |
ոչ հպարտացաւ, այլ արտասուեաց ասելով. « |
Աւա՜ղ |
փառացս անցաւորի |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 68:17 |
|
Աւա՜ղ |
զրկանացս, աւա՜ղ թշուառական պատմութեանս, ո՞րպէս |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 68:17 |
Աւա՜ղ զրկանացս, |
աւա՜ղ |
թշուառական պատմութեանս, ո՞րպէս զախտս հանդուրժեցից |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 5:29 |
միտս հպարտութեան՝ այլ արտասուելով ասէր. « |
Աւաղ |
փառացս անցաւորի |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 32:10 |
|
Աւա՛ղ |
դառն լուսոյ աւուրն կործանման, որ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 32:12 |
|
Աւա՛ղ |
ի վերայ չարչարեցելոցդ եւ հնձեցելոցդ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 58:7 |
Իսկ ես |
աւա՛ղ |
եղկելի անձին իմոյ կարդայի, զի |
Թովմա/Tovma 1- 1:27 |
յաստուածականին լինել կնոջն նախայարձակ ճաշակմամբն: |
Աւա՞ղ |
խարդախագունին այնորիկ խորհրդոյ եւ յիմարական |
Թովմա/Tovma 4- 1:50 |
ցանկ զմեզ շքեղացուցանէր: Վա՜յ եւ |
աւա՜ղ |
մերոյս կենդանութեան |
Թովմա/Tovma 4- 6:2 |
կատարելով առ նոսա ասացեալն յիմաստնոյն, « |
աւա՜ղ |
եւ եղո՜ւկ քեզ, քաղաք, որ |
Ասողիկ/Asoghik 1- 29:4 |
|
Աւա՜ղ |
միում չարին, որ արգել զբան |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 2:28 |
|
Աւա՜ղ |
պատմութեանս, աւա՜ղ չար արարուածին. զիա՞րդ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 2:28 |
Աւա՜ղ պատմութեանս, |
աւա՜ղ |
չար արարուածին. զիա՞րդ կարացից ես |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:21 |
Ո՛հ եւ |
աւաղ |
աւուրն այնորիկ լուսանալոյ. զի լոյսն |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:25 |
Վա՜յ եւ |
աւա՜ղ |
շատ դառն լուսոյ աւուրն այնորիկ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:25 |
անդ սէր սիրելեաց եւ ոչ |
աւաղ |
բարեկամաց. մոռացաւ հայր զգութ որդւոց |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 17:14 |
մարգարէն ողբալով զիւրոցն ամբաստանէր, ապա |
աւա՜ղ |
է մեզ որ մեք զպարտիս |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 19:1 |
բայց ելս իրացն ո՛չ գտանէին։ |
Աւա՜ղ |
գործոցն որ յայնժամ անդր գործեցան |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 21:6 |
չեմք ինչ մեղուցեալ։ Ոհ, |
աւա՜ղ |
եւ վա՜յ ի վերայ անմխիթար |