| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 4:14 |
զհամբարապանսն իսկ եւ բազումս ի |
շանց |
յայսկոյս որմոյն ընկենոյր ի մէջ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 15:21 |
դու զզգաստութիւն սրբութեանդ քոյ կերակուր |
շանց |
յայսմիկ ի բարբարոս յաշխարհի |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 18:13 |
նոցա՝ առ ի կեր լինել |
շանց |
քաղաքին եւ գազանաց երկրի եւ |
| Բուզանդ/Buzand 5- 4:53 |
մի՛ զնուիրեալսն քեզ ի ձեռս |
շանց |
մատներ. այլ յամենայնի է ողորմութիւն |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 32:2 |
եւ ընկենուլ անթաղ, կերակուր լինել |
շանց. |
եւ ինքն որպէս մեծաւ յաղթութեամբ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:66 |
բողոքէ ձայն՝ «Մի տալ զսրբութիւն |
շանց»: |
Նաեւ ի տախտակսն քարեղէնս զմի |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 53:32 |
Եւ այսպէս ապա |
շանց |
եւ շաղղակեր գազանաց եւ թռչնոց |
| Թովմա/Tovma 1- 2:14 |
այլ շո՛ւն դու, եւ երամակ |
շանց՝ |
որ զկնի քո տողեալ սահին |
| Թովմա/Tovma 3- 8:25 |
սրբոցն արտաքոյ քաղաքին, լինել կերակուր |
շանց |
եւ թռչնոց երկնից. եւ կացեալ |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 28:7 |
հրամայէ ի գիշերի հանել եւ |
շանց |
ընկենուլ զքրիստոնէի մարմինն զխանձողեալ |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 28:8 |
եւ տեսեալ զնա ի գիշերի |
շանց |
եղեալ եւ ձայնս բարձեալ՝ լացին |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 22:5 |
տէրունական հրամանացն. «Զգո՛յշ լերուք ի |
շանց |
անտի, զգո՛յշ լերուք ի չար |