| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 3:11 |
զի փութով հրամայեսցէ, որպէս եւ |
կամիցի |
զի՛նչ եւ կամիցի առնել |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 3:11 |
որպէս եւ կամիցի զի՛նչ եւ |
կամիցի |
առնել |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 23:5 |
Եւ զայլոցն անուանս թէ եւ |
կամիցի |
ոք՝ ոչ կարասցէ շարել |
| Բուզանդ/Buzand 4- 7:9 |
իցէ. այնչափ` որպէս զի թէ |
կամիցի |
ոք պատմել, ոչ կարասցէ |
| Բուզանդ/Buzand 5- 4:37 |
հակառակ ընդդէմ կամացն` զոր ինչ |
կամիցի |
առնել Աստուած` առնել առ նա |
| Եղիշէ/Yeghishe 8- 4:77 |
Զոր եթէ |
կամիցի |
ոք ի կարգ արկանել, դժուարաւ |
| Փարպեցի/Parpetsi 2- 10:3 |
Եւ զայս թէ |
կամիցի |
ոք գիտել հաւաստեաւ` ի պատմութենէ |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 40:6 |
ամենեցուն զկարգ քրիստոնէութեան, որպէս եւ |
կամիցի |
ըստ իւրաքանչիւր կամաց |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 39:5 |
եթէ ոք գաղտ ելանելով դաւել |
կամիցի |
զարքայն |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 43:3 |
ասէ ցնախարարսն. «Տեսէ՛ք թէ զի՛նչ |
կամիցի |
այրն քաջ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 13:5 |
Եւ որ ոչն |
կամիցի |
ունել զհայրենի դէն, այլ ապստամբեալ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 38:4 |
առնէ ընդ իս զհաշտութիւն. բառնալ |
կամիցի |
զթագաւորութիւնս իմ. մի ջանասցի, քանզի |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:205 |
ի պաշտամունս օտարոտիս, զոր ոչ |
կամիցի |
Աստուած, եւ յուսով ժառանգելոյ զյաւիտենական |
| Թովմա/Tovma 1- 7:10 |
կարաց զերծանել գնալ յով եւ |
կամիցի, |
գուցէ, ասէ, ի գնալն ի |
| Թովմա/Tovma 2- 3:32 |
Մինչեւ յե՞րբ ոչ |
կամիցի |
յագենալ արեամբ. մի՞թէ ոչ կարէին |
| Թովմա/Tovma 3- 8:14 |
Հօր իմոյ», եւ թէ «որ |
կամիցի |
կեցուցանել զանձն իւր՝ կորուսցէ զնա |
| Թովմա/Tovma 3- 9:12 |
կարող էր գնալ յով եւ |
կամիցի. |
յղեաց առ զօրավարն Ժիրաք, ասէ |
| Թովմա/Tovma 3- 28:6 |
խնդրել զխաղաղութիւն, եւ զոր միանգամ |
կամիցի՝ |
եղիցի. յայտնիքն այսպէս, իսկ ծածուկքն |
| Թովմա/Tovma 4- 8:12 |
լուսաճաճանչս, յոր թէ նայել ոք |
կամիցի՝ |
իբր թագաւորի իմն պատիւ առնելով |
| Թովմա/Tovma 4- 8:14 |
նմա գործք ի թիւ ոք |
կամիցի |
արկանել՝ բազում աշխատութեան պէտք են |
| Թովմա/Tovma 4- 8:18 |
ըստ արժանեացն մանրամասնաբար գովասանել ոք |
կամիցի՝ |
կարծեմ թէ յանհասութիւն ձկտեալ տատանի |