| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 6:11 |
ցնա, թէ «Զիա՞րդ կարացեր ժուժալ, |
տոկալ, |
տեւել, մնալ եւ հասանել մինչեւ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 9:15 |
ասէ. «Ոչ է իմ ժուժկալութիւն |
տոկալոյդ՝ |
իմով զաւրութեամբ, այլ ուժով շնորհի |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 10:14 |
համբերութեանն կարի անհնարին եւ ընդ |
տոկալ |
նորա՝ եւ ասէ, թէ «Զիա՞րդ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 21:34 |
մարդիկ. զիա՞րդ հնար էր միաւրեայ |
տոկալ |
մարդկային բնութեանս մարմնոյ այնմ ահագին |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 22:7 |
իս արարէք. զիա՞րդ կարիցէ մարդ |
տոկալ |
յայնչափ չարչարանաց վերայ, կամ գո՞յր |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 22:7 |
չարչարանաց վերայ, կամ գո՞յր հնար |
տոկալ |
ժամ մի՝ լոկ ի տեսլենէ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 22:7 |
հնգետասան, եւ ողջ ապրել, եւ |
տոկալ |
եւ բնակել եւս հանապազ ի |
| Թովմա/Tovma 3- 13:45 |
զզարմացմանն յեղանակս, թէ զիա՞րդ բաւել |
տոկայր, |
անձանձրանալի բերելով զաշխատութեանն աճմունսն. եւ |