Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 13:11 |
զգաստութեան սրբութիւնն յոր մտեալ էին՝ |
ողբային |
յանձինս իւրեանց վասն նկարացոյց հրամանին |
Բուզանդ/Buzand 4- 13:11 |
ծուռ գնացիցն թագաւորին, տրտմէր լայր |
ողբայր |
եւ կոծէր մեծամեծ հեծեծանօք. մանաւանդ |
Եղիշէ/Yeghishe 3- 1:1 |
լիցուք այնոցիկ, որք դառնապէս զմեզ |
ողբային. |
զի եւ դու իբրեւ լուիցես |
Եղիշէ/Yeghishe 6- 1:24 |
Քանզի ոչ ոք ի նոցանէ |
ողբայր |
յուսահատութեամբ զանկեալսն ի սրոյ, եւ |
Եղիշէ/Yeghishe 6- 6:148 |
որ ո՛չ միայն սրբոց է |
ողբալի, |
այլ եւ ամենայն գազանաբարոյ մարդկան |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 13:13 |
զմիաբանութիւն իշխանացն, - ձայն բարձեալ մեծագոյն |
ողբալով |
ասէր ցամենեսեան առ հասարակ |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 16:0 |
ի միասին արանց եւ կանանց` |
ողբային |
զսուրբ եւ զանարատ եւ զառաքելաշնորհ |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 16:11 |
բաց, եւ թո՛յլ տուք ինձ |
ողբալ |
զընդհանուր կորուստ աշխարհիս Հայոց, զոր |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 63:3 |
լուրն այն արժանի լալոյ եւ |
ողբալոյ |
|
Փարպեցի/Parpetsi 4- 76:7 |
Եւ այսպէս մեծաձայն բարբառով եւ |
ողբալով |
աղաղակեաց Կամսարականն Ներսեհ առ այրն |
Փարպեցի/Parpetsi 4- 91:26 |
եւեթ խաւսին հանապազ, եւ անմխիթար |
ողբան |
եւ տրտմին, յիշելով զՊերոզի զանհաւան |
Խորենացի/Khorenatsi 2- 92:13 |
այսորիկ ես ի վերայ իմոց |
ողբալով |
ասեմ, որպէս Պաւղոս յաղագս իւրոցն |
Խորենացի/Khorenatsi 2- 92:29 |
Ո՞վ ոք զսոսա ոչ |
ողբասցէ` |
որ միտս ունիցի. եւ եթէ |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 22:3 |
Եւ Տիրանայ |
ողբացեալ |
դառնապէս զՏրդատ զորդի իւր, զհայրն |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 68:2 |
|
Ողբամ |
զքեզ, Հայոց աշխարհ, ողբամ զքեզ |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 68:2 |
Ողբամ զքեզ, Հայոց աշխարհ, |
ողբամ |
զքեզ, հանուրց հիւսիսականաց վեհագոյն. զի |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 68:29 |
Զարթի՛ր, Երեմիաս, զարթի՛ր եւ |
ողբա՛ |
հանդերձ մարգարէանալով որ ինչ թշուառացաքս |
Սեբէոս/Sebeos 1- 33:12 |
Պարսից, սակայն ամենայն զաւրն Պարսից |
ողբայր |
զնա վասն քաջութեան եւ արիութեան |
Սեբէոս/Sebeos 1- 36:14 |
Մի այսուհետեւ |
ողբասցէ |
Սիովն, եւ մի զգեցցի սուգ |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 3:3 |
Արդ ո՛վ արդեօք արժանաւորապէս |
ողբասցէ |
զթշուառութիւն աղետիցն. քանզի ամենայն ուստեք |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 3:5 |
զի ոչ գիտէին՝ զո՛ր առաւել |
ողբասցեն, |
զխողխողեա՞լսն յանօրէն սրբոյն, եթէ զկենդանւոյն |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:210 |
Ահա թշնամին է այս, որ |
ողբայ |
զամայութիւն իւր, որ այլ տեղի |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 45:16 |
ինձ բերեալ, զի իմաստասիրել եւ |
ողբալ |
ուսուսցէ զխղխայթս մերձաւոր հարուածոցս բարկութեան |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 47:13 |
արտասուաց զաչս, զի մի՛ լքանիցին |
ողբալ |
գուժել կոծել զանցս անհնարին աղէտիցն |
Թովմա/Tovma 1- 1:60 |
բնակելով պահօք ապաշխարութեան սգացեալ եղեն, |
ողբալով |
զվրիպումն առաջին կենացն, ամենայնիւ հրաժարեալ |
Թովմա/Tovma 1- 11:20 |
նորա՝ մերկանայր զհանդերձն զինուորական, եւ |
ողբայր |
ի վերայ աշխարհիս Հայոց, ընդ |
Թովմա/Tovma 2- 4:29 |
եկ ասացից քեզ, ո՛րպիսի ողբովք |
ողբայ |
զնոսա հին մատենագիրն ասելովն, «վայ |
Թովմա/Tovma 2- 6:32 |
եւ բեկումն ի վերայ բլրոց։ |
Ողբացէք, |
բնակիչք կոտորելոցդ, զի նմանեցան ամենայն |
Թովմա/Tovma 3- 5:23 |
երեսաց երկրի. որպէս մարգարէն Յովէլ |
ողբայ |
ի վերայ եկեալ հասեալ թշուառութեանն |
Թովմա/Tovma 3- 7:16 |
Որպէս եւ Պօղոս |
ողբալով |
եւ սպառնալեօք ասէ. «ո՜րչափ սաստիկ |
Թովմա/Tovma 4- 1:32 |
եւ երկիր ի խոնարհ զծառայակցին |
ողբացին |
զկորուստ: Ո՞ ոք զօրն զայն |
Թովմա/Tovma 4- 1:32 |
Ո՞ ոք զօրն զայն ոչ |
ողբասցէ, |
ո՞յր ուրուք ոչ գելուցուն աղիքն |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 2:28 |
զայն ժամու զլեալսն, եւ կամ |
ողբալ |
ըստ արժանւոյն զմեր թշուառութիւնս. այսոքիկ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 10:15 |
բնակութիւնք համբարեաց եւ յուշկապարկաց, զոր |
ողբան |
սուրբ մարգարէքն զամայանալն Իսրայելի. «Անդ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 16:7 |
Ո՜ր Երեմիա |
ողբասցէ |
զմեր կործանումնս, ի ճանապարհաց եւ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 17:14 |
ընդ մեզ ելին, որպէս մարգարէն |
ողբալով |
զիւրոցն ամբաստանէր, ապա աւա՜ղ է |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 17:24 |
անտառախիտ մայրեաց, թող լան եւ |
ողբան |
զմեր կործանումն |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 23:12 |
Այսոքիւք թակարդեալ |
ողբալին |
այն Վրվէռ, մերկացաւ զպարկեշտութիւն, անկաւ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 24:3 |
զպատուհասն՝ որ ըստ յանցանացն հանդիպի. |
ողբալ |
նոճւոյն յաղագս մայրւոյն, եւ դժնկին |