| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 2:30 |
Եւ ինքեանք անդրէն դարձեալ՝ վայիւք, |
ճչովք |
եւ ողբովք, եւ ամենայն երկիրն |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 10:8 |
արկեալ, եւ զճակատ հարեալ, եւ |
զճիչ |
բարձեալ՝ մեծագոչ լալեաւք ասէին, թէ |
| Բուզանդ/Buzand 5- 43:46 |
կանայք բանակին Մանուէլի, մեծաւ աղաղակաւ |
ճիչ |
բառնային. զի նոքա այսպէս համարեցան |
| Եղիշէ/Yeghishe 5- 7:152 |
զթաքուստ լքելոցն, զսրտաթափումն զանարի արանցն, |
զճչիւն |
կանացեացն, զողբս սիրելեացն, զաշխարումն մերձաւորացն |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 29:2 |
գուժի, գոչիւնս ողբոց եւ բարբառ |
ճչոյ. |
տղայք անձկոտք ի գրկաց հարց |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 5:11 |
Ապա |
ճիչ |
բարձեալ զօրացն՝ եւ նոքա վաղվաղակի |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 20:31 |
ի քաղաքաց քաղաքաց վայիւք եւ |
ճչովք |
եւ զճակատ հարկանելով եւ զմոխիր |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 30:6 |
ի տեղի մարտին վայիւք եւ |
ճչօք. |
այլ ոչ կարացին հասանել թշնամեացն |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 34:19 |
արք եւ կանայք վայիւք եւ |
ճչօք, |
հող ի գլուխ լինելով, զճակատ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 24:6 |
ծառային ծածկեալ վիհն. եւ իսկոյն |
ճիչ |
բարձեալ մարդակերն՝ մահապարտ զսուրբ արսն |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 30:62 |
սատակեալք. փարիսական յորդորն եւ Հրէիցն |
ճուչն |
է, որով եւ յԱստուածն Բան |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 32:4 |
եւ ողբումն եւ աշխարումն գուժից |
ճչոյ |
եւ կանչոյ եւ կառանչոյ, եւ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 43:28 |
Եւ պահապանացն սաստիկ աղաղակն եւ |
ճուչն |
դատափետ միշտ ոչ հեռացեալ հասանէր |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 50:4 |
եւ աղաղակ եւ կականումն եւ |
ճիչ |
բազում յարքունական ապարանս նոցա լսելի |
| Թովմա/Tovma 3- 4:10 |
զուր եւ տարապարտուց». եւ նորա |
ճիչ |
բարձեալ ասէ, քրիստոնեայ եմ. եւ |
| Թովմա/Tovma 3- 9:14 |
բառնալ զգլուխ նորա. իսկ կինն |
ճիչ |
բարձեալ ասէ, «առ թագաւորն հասցէ |
| Թովմա/Tovma 3- 9:15 |
Կինն դարձեալ |
ճիչ |
բարձեալ ասէ, «վասն իմ սպաներ |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 17:5 |
յերեկոյացեալ ժամուն եւ զգիշերն ամենայն |
ճիչք |
եւ ձայնք կողոպտանաց լինէին |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 35:5 |
զնոսա առնելով, եւ մնացելոցն կենդանեաց |
ճիչք |
լալեաց եւ վայք ողբոց ի |