| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 25:8 |
կայս նորա՝ յայնմ ժամանակի լուան |
յոմանց |
ի տեղեկաց, որ գիտակ արարին |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 32:4 |
էր ի կեանս իւրում` լսէր |
յոմանց |
զխորհեալսն Հայոց եւ երթեալ վաղվաղակի |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 44:11 |
եմք, եւ կամ այժմ կարծիցիմք |
յոմանց` |
երկիւղիւ եւ ոչ ուրախութեամբ կալ |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 14:14 |
ոչ կարելով ուղղախաւսել. մինչեւ յետոյ |
յոմանց |
ընդարձակագոյն շինեալ` անուանեցաւ Կեսարի |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 14:17 |
Իսկ որ այլ ի |
յոմանց |
ասի ի յունական կողմանսն` մեզ |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 34:14 |
Քանզի պատմի |
յոմանց` |
Սիմովնի ումեմն առաքելոյ կատարիլ ի |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 18:14 |
Եւ պատմեցաւ ապա |
յոմանց |
Յոհաննու՝ հանդերձ մեղադրութեամբ, «Եթէ ընդէ՞ր |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 24:13 |
ածէին յաթոռ հայրապետութեանն, հարցաւ ապա |
յոմանց |
ազատաց, թէ «Վասն զի ծեր |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 35:5 |
իւր եւս ստուգեալ գիտաց Ափշինն |
յոմանց՝ |
իրազգաց նմա եղելոց. ուժգնապէս մոլութեամբ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 37:1 |
Ափշնի դարձեալ դաւանս յինքեան բերեալ |
յոմանց |
ուղղակարծ լեզուագարաց, եւ նենգապատիր խաբէութիւն |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 42:19 |
Ազդ ապա |
յոմանց |
արքայի լինէր վասն գործեցեալ դաւաճանութեանն |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 59:19 |
Իսկ զկնի ապա հրապուրեալ |
յոմանց, |
որք ասէինն թուղթս առ նա |
| Թովմա/Tovma 3- 16:8 |
մինչ զքաջանունութիւնն ընդ վատասրտութիւն կարծել |
յոմանց |
խառնել, թէպէտ եւ անկարծ վարկանէր |
| Թովմա/Tovma 3- 19:14 |
Ազդ լինէր |
յոմանց |
գրումն անյայտիցն, թէ «այս ոմանք |
| Թովմա/Tovma 3- 25:3 |
Իբրեւ զեկուցաւ նմա |
յոմանց |
զոր ինչ խորհի վասն նորա |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 22:21 |
առ այս յերկուս բաժանեցան ժողովուրդք, |
յոմանց |
ընկալեալ եղեւ այս, եւ յոմանց |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 22:21 |
յոմանց ընկալեալ եղեւ այս, եւ |
յոմանց |
ոչ. եւ իբրեւ ամենայն մարդ |