| Խորենացի/Khorenatsi 1- 16:2 |
Իսկ զկնի |
այսպիսեաց |
իրաց յաջողութեանց դադարեալ Շամիրամայ աւուրս |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 22:5 |
ճառից. զորոց մեզէն իսկ զհիմունս |
այսպիսեաց |
բանից ընթեռնուլ արժանաւորեցաք ի չորս |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 23:25 |
Վասն որոյ ասեմ. մի՛ |
այսպիսեաց |
յիմար բանից հաւանիր. զի եւ |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 27:10 |
Եւ ի մէջ խառնից |
այսպիսեաց |
երազոց, թուէր ինձ կալ ի |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 33:10 |
Եւ ո՞յք արդեաւք |
այսպիսեաց |
ճառից առաջինք, եթէ ոչ որք |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 8:21 |
էր արդարեւ սաստիկ հզաւր եւ |
այսպիսեաց |
զրուցաց արժանի |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 8:45 |
Բայց Վաղարշակ յետ |
այսպիսեաց |
արութեանց եւ բարեկարգութեանց մեռանի ի |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 46:13 |
զյաղթութիւն ստացեալ` մեռանի ի վերայ |
այսպիսեաց |
|
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 51:4 |
առնել զայն. յիշելով, եթէ սակս |
այսպիսեաց |
իրաց կրէ վիշտս եղբայր նորին |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 17:14 |
ազգակցիլ. զի մի՛ ի ձեռն |
այսպիսեաց |
ինչ մերձաւորութեանց ընդ միմեանս հարեալք |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 54:26 |
շինութեան հոգեւորի առիթք. այսքանեաց եւ |
այսպիսեաց |
ազգաց եւ ազանց ստուգապէս առաջնորդք |