| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 3:9 |
ուսեալ եւս զքրիստոսական դպրութեան հանգամանս |
ընտանի |
եղեալ գրոց Աստուծոյ. եւ մերձեալ |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 3:10 |
ո՛վ ոք ի ցեղիցս որոշելոց |
ընտանի |
եւ մերազնեայ, եւ ո՛յք ոմանք |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 13:4 |
որ շուրջ զիւրեաւ` ժողովէ զբազմութիւն |
ընտանի |
արանց քաջաց եւ աղեղնաւորաց, եւ |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 47:7 |
տանէն արքայի առ Սմբատ, քանզի |
ընտանի |
էր Երուանդայ, սակս նորին եւ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 27:4 |
ընձեռել. սակայն ըստ իւրումն ժամանակի |
ընտանի |
գոլով նորա զրուցացն ամենայնի՝ գեղջուկ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 49:9 |
իսկ զմահ բղխէր արտաքոյ մարդկային |
ընտանի |
բնութեանս բերան: Եւ ապա զսէր |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:20 |
հաւուց տարմք, որք մարդասէր բարոյիւք |
ընտանի |
գոլով մերային ազինս, որ քաղցրանուագ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 24:14 |
արեամբ. եւ գազանք վայրի եւ |
ընտանի՝ |
եղեն գերեզման դիականցն. վասն զի |